Saturday, November 10, 2012


ਇਹ ਬਹਿਸ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਹੈ ਕਿ ਕੀ ਮੇਰੇ ਇੱਕ ਸਰਵਵਿਆਪੀ , ਸਰਵਗਿਅ ਭਗਵਾਨ ਦੇ ਅਸਤੀਤਵ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੀ ਕਮੀ ਹੈ ਮੇਰੇ ਅਭਿਮਾਨੀ ਗਰਵ ਅਤੇ ਘਮੰਡ ਦੇ ਕਾਰਨ ਹੈ . ਇਹ ਹੋਇਆ ਹੈ ਕਿ ਕੁੱਝ ਸਮਾਂ ਦੇ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਾਦ – ਵਿਵਾਦ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਿਲ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ ਮੈਨੂੰ ਕਦੇ ਨਹੀਂ . ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਕੁੱਝ ਚਰਚਾ ( ਜੇਕਰ ਮੇਰੀ ਦੋਸਤੀ ਦੇ ਦਾਵੇ ਲਈ ਬੇਲੌੜਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ) ਦਾ ਇੱਕ ਨਤੀਜੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਕੇਵਲ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਸਮਾਂ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਦੇ ਬਾਅਦ , ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਕੁੱਝ ਮੇਰੇ ਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਜਲਦਬਾਜੀ ਵਿੱਚ ਸਿੱਟੇ ਦੇ ਇੱਕ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਚੁੱਕੇ ਹਾਂ ਕਿ ਮੇਰੀ ਨਾਸਤਿਕਤਾ ਮੇਰੀ ਮੂਰਖਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਿ ਇਹ ਆਪਣੇ ਘਮੰਡ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਹੈ . ਫਿਰ ਵੀ ਇਹ ਏਕ ਗੰਭੀਰ ਸਮੱਸਿਆ ਹੈ . ਮੈਂ ਇਸ ਮਾਨਵੀ ਗਲਤੀਆਂ ਵਲੋਂ ਉੱਤੇ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ . ਮੈਂ ਸਭ ਦੇ ਬਾਅਦ , ਇੱਕ ਇੰਸਾਨ ਅਤੇ ਜਿਆਦਾ ਕੁੱਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੈ . ਅਤੇ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਜਿਆਦਾ ਵਲੋਂ ਜਿਆਦਾ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰ ਸੱਕਦੇ ਹਾਂ . ਮੈਂ ਮੇਰੇ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਮਜੋਰੀ ਹੈ , ਲਈ ਗਰਵ ਮਨੁੱਖ ਲੱਛਣ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਕੋਲ ਨਹੀਂ ਹੈ . ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਤਾਨਾਸ਼ਾਹ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ . ਕਦੇ ਕਦੇ ਮੈਂ ਇੱਕ ਡੀਂਗ ਹਾਂਕਨੇਵਾਲਾ ਬੁਲਾਇਆ ਹਾਂ . ਕੁੱਝ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਗਾਂ ਹਾਂ ਅਤੇ ਮੈਂ ਦੂਸਰੀਆਂ ਨੂੰ ਮੇਰੀ ਰਾਏ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਹਾਂ . ਹਾਂ , ਇਹ ਕੁੱਝ ਹੱਦ ਤੱਕ ਸੱਚ ਹੈ . ਮੈਂ ਇਸ ਇਲਜ਼ਾਮ ਵਲੋਂ ਇਨਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ . ਅਸੀ ਇਸਦੇ ਲਈ ਸ਼ਬਦ ਗੁਮਾਨ ਦਾ ਵਰਤੋ ਕਰ ਸੱਕਦੇ ਹਨ . ਜਿੱਥੇ ਤੱਕ ਛੋਟਾ , ਸਾਡੇ ਸਮਾਜ ਦੇ ਅਪ੍ਰਚਲਿਤ , ਸੜੇ ਮੁੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਚਿੰਤਤ ਹਾਂ , ਮੈਂ ਇੱਕ ਚਰਮ ਨਾਸਤਿਕ ਹਾਂ . ਲੇਕਿਨ ਇਸ ਸਵਾਲ ਦਾ ਮੇਰੇ ਵਿਅਕਤੀ ਇਕੱਲੇ ਚਿੰਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ . ਇਹ ਮੇਰੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਉੱਤੇ ਗਰਵ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ , ਮੇਰੇ ਵਿਚਾਰ . ਇਹ ਖਾਲੀ ਗਰਵ ਨਹੀਂ ਕਿਹਾ ਜਾ ਸਕਦਾ . ਘਮੰਡ , ਜਾਂ ਤੁਹਾਡਾ ਵਰਤੋ ਕਰ ਸੱਕਦੇ ਹਾਂ ਸ਼ਬਦ , ਘਮੰਡ , ਦੋਨਾਂ ਕਿਸੇ ਦੇ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਦਾ ਇੱਕ ਅਤੀਰੰਜਿਤ ਆਕਲਨ ਮਤਲੱਬ . ਬੇਲੌੜਾ ਗਰਵ ਦੀ ਵਜ੍ਹਾ ਵਲੋਂ ਮੇਰੀ ਨਾਸਤਿਕਤਾ ਹੈ , ਜਾਂ ਲੰਮੀ ਅਤੇ ਇਸ ਮਾਮਲੇ ਉੱਤੇ ਡੂੰਘਾ ਸੋਚ ਦੇ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਭਗਵਾਨ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਰਹਿ ਗਏ ਹਾਂ ? ਮੈਂ ਇਸਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਤੁਸੀ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਰੱਖਿਆ ਦੀ ਕਾਮਨਾ ਕਰਦੇ ਹਾਂ . ਸਭ ਵਲੋਂ ਪਹਿਲਾਂ , ਸਾਨੂੰ ਗਰਵ ਅਤੇ ਘਮੰਡ ਦੇ ਵਿੱਚ ਅੰਤਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇਸ ਦੋ ਵੱਖ ਗੱਲਾਂ ਹੋ .
ਮੈਂ ਸੱਮਝ ਕਿਵੇਂ ਨਿਰਾਧਾਰ , ਨਿਰਾਧਾਰ ਗਰਵ ਜਾਂ ਘਮੰਡ ਖਾਲੀ ਭਗਵਾਨ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਣ ਵਲੋਂ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਵਿੱਚ ਅੜਚਨ ਕਰ ਸੱਕਦੇ ਹਨ ਨਹੀਂ ਕਰ ਪਾਏ ਹਾਂ . ਮੈਂ ਕੇਵਲ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਗੰਭੀਰ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ ਜਾਂ ਮੈਂ ਬਿਹਤਰ ਮਾਨਸਿਕ ਮਹਾਨ ਬਨਣ ਲਈ ਜ਼ਰੂਰੀ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦੀ ਕਮੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਬਿਨਾਂ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਮਿਲ ਗਿਆ ਹੈ ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਮਹਾਨਤਾ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਣ ਵਲੋਂ ਮਨਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ . ਇਹ ਸੱਮਝਣਾ ਆਸਾਨ ਹੈ , ਲੇਕਿਨ ਇਹ ਕਿਵੇਂ ਸੰਭਵ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਆਸਤੀਕ ਆਪਣੇ ਘਮੰਡ ਦੀ ਵਜ੍ਹਾ ਵਲੋਂ ਇੱਕ ਨਾਸਤਿਕ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਸੱਕਦੇ ਹਨ ? ਕੇਵਲ ਦੋ ਚੀਜਾਂ ਸੰਭਵ ਹੋ ਰਹੇ ਹਾਂ : ਜਾਂ ਤਾਂ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਸੱਮਝੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਰੱਬੀ ਗੁਣਾਂ ਦੇ ਕੱਬਜਾ ਵਿੱਚ ਹੋਣ ਦੇ ਲਈ , ਜਾਂ ਉਹ ਇੱਕ ਕਦਮ ਅੱਗੇ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਦੇਵਤਾ ਹੋ ਬਾਣੀ ਹੈ . ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੋਨਾਂ ਰਾਜਾਂ ਵਿੱਚ ਮਨ ਦੀ ਉਹ ਇੱਕ ਨਾਸਤਿਕ ਸ਼ਬਦ ਦਾ ਠੀਕ ਅਰਥਾਂ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ . ਪਹਿਲਾਂ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ , ਇਹ ਭਗਵਾਨ ਦੇ ਅਸਤੀਤਵ ਦੇ ਇੱਕ ਏਕਮੁਸ਼ਤ ਇਨਕਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ , ਦੂੱਜੇ ਵਿੱਚ , ਉਹ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਦੇ ਕੰਮ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਦਾਰ ਨਿਰਾਲਾ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਕੁੱਝ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਅਸਤੀਤਵ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ . ਇਹ ਸਾਡਾ ਦਲੀਲ਼ ਹੈ ਕਿ ਕੀ ਉਹ ਇੱਕ ਦੇਵਤਾ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਣ ਲਈ ਜਾਂ ਭਗਵਾਨ ਉੱਤੇ ਵਿਚਾਰ ਲਈ ਆਪਣੇ ਹੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਉੱਤੇ ਅਸਤੀਤਵ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਸਲੀਅਤ ਹੋ ਨੁਕਸਾਨ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ . ਅਸਲੀ ਗੱਲ ਹੈ , ਤਦ ਵੀ , ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਦੋਨਾਂ ਹੀ ਮਾਮਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਉਹ ਇੱਕ ਆਸਤੀਕ , ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੈ . ਉਹ ਇੱਕ ਨਾਸਤਿਕ ਨਹੀਂ ਹੈ . ਮੈਂ ਘਰ ਤੁਸੀ ਇਸ ਬਿੰਦੀ ਨੂੰ ਲਿਆਉਣ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ . ਮੈਂ ਇਸ ਦੋ creeds ਦੇ ਇੱਕ ਨਹੀਂ ਹਾਂ . ਮੈਂ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਲੋਂ ਇੱਕ ਸਰਵਵਿਆਪੀ , ਸਾਰੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ , ਸਭ ਭਗਵਾਨ ਗਿਆਨ ਦੇ ਅਸਤੀਤਵ ਨੂੰ ਅਪ੍ਰਵਾਨਗੀ . ਅਜਿਹਾ ਕਿਉਂ ? ਮੈਂ ਇਹ ਨਿਬੰਧ ਵਿੱਚ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਚਰਚਾ ਕਰਣਗੇ . ਇੱਥੇ ਮੈਂ ਜ਼ੋਰ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਹੰਕਾਰੀ ਜਾਂ ਗਰਵ ਜਾਂ ਵਿਅਰਥ ਲਈ ਇੱਕ ਨਾਸਤਿਕ ਨਹੀਂ ਕਰਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ , ਅਤੇ ਨਹੀਂ ਹੀ ਇੱਕ ਨਰਦੇਵ ਮੈਂ , ਅਤੇ ਨਹੀਂ ਹੀ ਇੱਕ ਨਬੀ ਹਾਂ , ਨਹੀਂ , ਅਤੇ ਨਹੀਂ ਹੀ ਹਾਂ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਭਗਵਾਨ . ਘੱਟ ਵਲੋਂ ਘੱਟ ਇੱਕ ਗੱਲ ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਘਮੰਡ ਜਾਂ ਗਰਵ ਦੀ ਵਜ੍ਹਾ ਵਲੋਂ ਇਸ ਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਸੋਚਿਆ ਨਹੀਂ ਵਿਕਸਿਤ ਕੀਤਾ ਹੈ . ਆਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਇਸ ਸਵਾਲ ਦਾ ਜਵਾਬ ਦੇਣ ਲਈ ਮੈਂ ਸੱਚ ਵਲੋਂ ਸਬੰਧਤ ਹਨ . ਮੇਰੇ ਦੋਸਤ ਕਹਿੰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਦਿੱਲੀ ਬੰਬਾਰੀ ਅਤੇ ਲਾਹੌਰ ਸ਼ੜਇੰਤਰ ਪ੍ਰਕਰਣ ਦੇ ਬਾਅਦ , ਮੈਂ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਲਈ ਅੱਪੜਿਆ ਅਤੇ ਇਸ ਸਚਾਈ ਮੇਰੇ ਸਿਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਕਿ . ਸਾਨੂੰ ਚਰਚਾ ਕਿਉਂ ਇਹ ਇਲਜ਼ਾਮ ਗਲਤ ਹੈ . ਮੈਂ ਇਸ ਘਟਨਾਵਾਂ ਦੇ ਬਾਅਦ ਭਗਵਾਨ ਵਿੱਚ ਮੇਰਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਸੀ . ਮੈਂ ਇੱਕ ਨਾਸਤਿਕ ਸੀ , ਇੱਥੇ ਤੱਕ ਕਿ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਇੱਕ ਅਗਿਆਤ ਸੰਖਿਆ ਸੀ . ਘੱਟ ਵਲੋਂ ਘੱਟ ਇੱਕ ਕਾਲਜ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਦੇ ਅਤੀਰੰਜਿਤ ਧਾਰਨਾ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਨਾਸਤਿਕਤਾ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦੇ ਸਕਦੀ ਨਹੀਂ ਯਾਦ ਕਰ ਸੱਕਦੇ ਹਾਂ . ਇਹ ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਕੁੱਝ ਕਾਲਜ ਦੇ ਸਿਖਿਅਕਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਪਸੰਦੀਦਾ ਸੀ , ਲੇਕਿਨ ਦੂਸਰੀਆਂ ਮੈਨੂੰ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਸੀ . ਮੈਂ ਇੱਕ ਮਿਹੈਤੀ ਜਾਂ ਮਿਹਾਂਤੀ ਮੁੰਡਾ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਸੀ . ਮੈਂ ਇੱਕ ਲਈ ਗਰਵ ਕਰਣ ਦਾ ਮੌਕੇ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ . ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਸੁਭਾਅ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸੁਚੇਤ ਅਤੇ ਕੁੱਝ ਹੱਦ ਤੱਕ ਆਪਣੇ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਕੈਰੀਅਰ ਦੇ ਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਨਿਰਾਸ਼ਾਵਾਦੀ ਸੀ . ਮੈਂ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਲੋਂ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸੋਂ ਵਿੱਚ ਨਾਸਤਿਕ ਨਹੀਂ ਸੀ . ਮੈਂ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਅਤੇ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੇ ਤਹਿਤ ਲਿਆਇਆ ਗਿਆ ਸੀ . ਉਹ ਇੱਕ ਕੱਟਰ ਆਰਿਆ Samaji . ਇੱਕ ਆਰਿਆ Samaji ਕੁੱਝ ਵੀ ਲੇਕਿਨ ਨਾਸਤਿਕ ਇੱਕ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ . ਮੇਰੀ ਮੁਢਲੀ ਸਿੱਖਿਆ ਦੇ ਬਾਅਦ , ਮੈਂ ਡੀਏ ਵੀ ਕਾਲਜ , ਲਾਹੌਰ ਲਈ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ . ਮੈਂ ਇੱਕ ਸਾਲ ਲਈ ਬੋਰਡਿੰਗ ਘਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ . ਸਵੇਰੇ ਵਿੱਚ ਜਲਦੀ ਅਤੇ ਗੋਧੂਲਿ ਬੇਲੇ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਅਰਦਾਸ ਦੇ ਇਲਾਵਾ , ਮੈਂ ਘੰਟੀਆਂ ਲਈ ਬੈਠ ਗਿਆ ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਮੰਤਰ ਬੋਲੇ . ਉਸ ਸਮੇਂ , ਮੈਂ ਇੱਕ ਕੱਟਰ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਸੀ . ਫਿਰ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ . ਉਹ ਆਪਣੇ ਧਾਰਮਿਕ ਵਿਚਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਹਿਨਸ਼ੀਲ ਆਦਮੀ ਸੀ . ਇਹ ਆਪਣੀਸ਼ਿਕਸ਼ਾਵਾਂਦੇ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਮੇਰੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਮੁਕਤੀ ਦੇ ਕਾਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਸਮਰਪਤ ਹੈ . ਲੇਕਿਨ ਉਹ ਇੱਕ ਨਾਸਤਿਕ ਨਹੀਂ ਸੀ . ਆਪਣੇ ਰੱਬ ਇੱਕ ਇਕਾਈ ਸਾਰੇ ਸਰਵਵਿਆਪੀ ਸੀ . ਉਨ੍ਹਾਂਨੇ ਮੈਨੂੰ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਹਰ ਦਿਨ ਮੇਰੀ ਅਰਦਾਸ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ . ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੈਂ ਲਿਆਇਆ ਗਿਆ ਹੈ . ਅਸਹਿਯੋਗ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ , ਮੈਂ ਨੇਸ਼ਨਲ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਪਰਵੇਸ਼ ਮਿਲ ਗਿਆ . ਇਸ ਮਹਾਂਵਿਦਿਆਲਾ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਪਰਵਾਸ ਦੇ ਦੌਰਾਨ , ਮੈਂ ਸਾਰੇ ਧਾਰਮਿਕ ਅਜਿਹੀ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਭਗਵਾਨ ਦੇ ਅਸਤੀਤਵ ਦੇ ਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਉਲਝਨ ਵਿੱਚ ਹੋਈ ਵਾਦ – ਵਿਵਾਦ ਵਿੱਚ ਸੋਚਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ . ਇਸ ਸਚਾਈ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਮੈਂ ਕਹਿ ਸੱਕਦੇ ਹੋ ਕਿ ਭਗਵਾਨ ਵਿੱਚ ਮੇਰਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਫਰਮ ਅਤੇ ਮਜਬੂਤ ਸੀ . ਮੈਂ ਇੱਕ ਦਾੜੀ ਅਤੇ Kais ( ਇੱਕ ਸਿੱਖ ਧਾਰਮਿਕ ਕਸਟਮ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਵਾਲਾਂ ਦੀ ਲੰਬੇ ਸਮਾਂ ਸਿਰ ) ਵਧੀ . ਇਸ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਜਾਂ ਸਾਰੇ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਵੀ ਧਰਮ ਦੀ ਪ੍ਰਭਾਵਕਾਰਿਤਾ ਦੇ ਨਹੀਂ , ਉਸ ਗੱਲ ਲਈ ਸੱਮਝਿਆ ਸਕਦਾ ਹੈ . ਲੇਕਿਨ ਮੈਂ ਇੱਕ ਰੁਕਾਵਟ , ਭਗਵਾਨ ਵਿੱਚ ਅਟੂਟ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਸੀ .
ਫਿਰ ਮੈਂ ਰਿਵੋਲਿਊਸ਼ਨਰੀ ਪਾਰਟੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੋ ਗਏ . ਪਹਿਲੀ ਨੇਤਾ ਮੈਨੂੰ ਮਿਲੇ ਲਈ ਖੁੱਲੇ ਤੌਰ ਉੱਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਨਾਸਤਿਕ ਘੋਸ਼ਿਤ ਕਰਣ ਦਾ ਸਾਹਸ ਨਹੀਂ ਸੀ . ਉਹ ਇਸ ਗੱਲ ਉੱਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਿੱਟਾ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰਥ ਸੀ . ਜਦੋਂ ਵੀ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਭਗਵਾਨ ਦੇ ਅਸਤੀਤਵ ਦੇ ਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਪੁੱਛਿਆ , ਤਾਂ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ : 2 ਨੇਤਾ , ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਮੈਂ ਸੰਪਰਕ ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਇੱਕ ਦ੍ਰੜ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਸੀ ਤੁਸੀ ਉਸ ਉੱਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀ ਅਜਿਹਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਸੱਕਦੇ ਹੋ . . ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਨਾਮ ਦਾ ਚਰਚਾ ਕਰਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ . ਇਹ ਸਾਡੇ ਸਨਮਾਨ ਕਾਮਰੇਡ Sachindara ਨਾਥ ਸਾੰਨਿਆਲ ਸੀ . ਉਹ ਕਰਾਚੀ ਸਾਜਿਸ਼ ਮਾਮਲੇ ਦੇ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧ ਵਿੱਚ ਆਜੀਵਨ ਸਜ਼ਾ ਦੀ ਸੱਜਿਆ ਸੁਣਾਈ ਸੀ . ਆਪਣੇ ਹੀ ਕਿਤਾਬ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਵਰਕੇ ਵਲੋਂ ਠੀਕ Jivan ਬਾਂਦੀ ( ਜੀਵਨ ਅਵਤੀਰਣ ) , ਉਹ ਰੱਬ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਦਾ ਭਜਨ ਗਾਉਂਦੀ ਹੈ . ਇਸ ਕਿਤਾਬ ਦੇ ਦੂੱਜੇ ਭਾਗ ਦੇ ਅੰਤਮ ਵਰਕੇ ਵੇਖੋ ਅਤੇ ਤੁਸੀ ਇੱਕ ਫਕੀਰ ਦੇ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਭਗਵਾਨ ਉੱਤੇ ਬਰਸਾਈ ਭਜਨ ਪਾਂਦੇ ਹੋ . ਇਹ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਸਪੱਸ਼ਟ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬ ਹੈ .
ਅਭਯੋਜਨ ਪੱਖ ਦੇ ਮੁਤਾਬਕ , ਕ੍ਰਾਂਤੀਵਾਦੀ ਛੋਟੀ ਪੁਸਤਕ ਜੋ ਭਾਰਤ ਭਰ ਵਿੱਚ ਵੰਡਵਾਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ Sachindara ਨਾਥ ਸਾੰਨਿਆਲ ਬੌਧਿਕ ਮਿਹਨਤ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਸੀ . ਤਾਂ ਅਕਸਰ ਅਜਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕ੍ਰਾਂਤੀਵਾਦੀ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨੇਤਾ ਆਪਣੇ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਵਿਅਕਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਸਦੇ ਲਈ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ , ਲੇਕਿਨ ਮੱਤਭੇਦ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ , ਹੋਰ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ acquiesce ਹੈ .
ਕਿ ਪਤਰਕ ਵਿੱਚ , ਇੱਕ ਸਾਰਾ ਅਨੁੱਛੇਦ ਭਗਵਾਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਹਰਕੱਤ ਹੈ ਜੋ ਅਸੀ ਮਨੁੱਖ , ਸੱਮਝ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਆ ਸੱਕਦੇ ਹਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕਰਣ ਲਈ ਸਮਰਪਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ . ਇਹ ਸਰਾਸਰ ਰਹੱਸਵਾਦ ਹੈ . ਮੈਂ ਕੀ ਕਹਿਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਭਗਵਾਨ ਦੇ ਅਸਤੀਤਵ ਨੂੰ ਨਕਾਰ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਵੀ ਕ੍ਰਾਂਤੀਵਾਦੀ ਪਾਰਟੀ ਲਈ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਸੀ . ਪ੍ਰਸਿੱਧ Kakory ਸ਼ਹੀਦਾਂ , ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਸਾਰੇ ਚਾਰ , ਅਰਦਾਸ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਅੰਤਮ ਦਿਨ ਪਾਰਿਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ . ਰਾਮ ਸੇਵਾਦਾਰ Bismal ਇੱਕ ਕੱਟਰ ਆਰਿਆ Samaji ਸੀ . ਸਮਾਜਵਾਦ ਅਤੇ ਸਾਮਵਾਦ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਪੜ੍ਹਾਈ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ , ਰਾਜਨ ਲਾਹਿੜੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਉਪਨਿਸ਼ਦ ਅਤੇ ਗੀਤਾ ਵਲੋਂ ਭਜਨ ਸੁਣਾਉਣਾ ਇੱਛਾ ਨੂੰ ਦਬਿਆ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ਹੈ . ਉੱਥੇ ਸੀ , ਲੇਕਿਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹੀ ਵਿਅਕਤੀ ਹੈ ਜੋ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਵਿੱਚ ਲਿਪਤ ਨਹੀਂ ਸੀ . ਉਹ ਕਿਹਾ ਕਰਦੇ ਸਨ , ਧਰਮ ਮਾਨਵੀ ਕਮਜੋਰੀ ਜਾਂ ਮਨੁੱਖ ਗਿਆਨ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਹੈ . ਉਹ ਜੇਲ੍ਹ ਵਿੱਚ ਵੀ ਜੀਵਨ ਲਈ ਹੈ . ਲੇਕਿਨ ਉਹ ਵੀ ਭਗਵਾਨ ਦੇ ਅਸਤੀਤਵ ਵਲੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਣ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਕਦੇ ਨਹੀਂ .
ਉਸ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਮੈਂ ਕੇਵਲ ਇੱਕ ਰੋਮਾਂਟਿਕ ਕ੍ਰਾਂਤੀਵਾਦੀ , ਬਸ ਸਾਡੇ ਨੇਤਾਵਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਸਾਥੀ ਸੀ . ਫਿਰ ਪੂਰੀ ਜ਼ਿੰਮੇਦਾਰੀ ਨਿਭਾਉਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਆਇਆ . ਕੁੱਝ ਸਮਾਂ ਦੇ ਲਈ , ਇੱਕ ਮਜਬੂਤ ਵਿਰੋਧੀ ਪੱਖ ਪਾਰਟੀ ਦਾ ਅਸਤੀਤਵ ਹੀ ਖਤਰੇ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤਾ . ਕਈ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਲੋਂ ਨੇਤਾਵਾਂ ਦੇ ਕਈ ਉਤਸ਼ਾਹੀ ਕਾਮਰੇਡ ਉਪਹਾਸ ਪਾਰਟੀ ਨੂੰ ਬਣਾਏ ਰੱਖਣ ਲਈ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ . ਉਹ ਸਾਡੇ ਤੇ jeered . ਮੈਂ ਇੱਕ ਸੰਦੇਹ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸੇ ਦਿਨ ਮੈਂ ਵੀ ਇਹ ਇੱਕ ਵਿਅਰਥ ਅਤੇ ਨਿਰਾਸ਼ਾਜਨਕ ਕਾਰਜ ਉੱਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕੀਤਾ ਸੀ . ਇਹ ਆਪਣੇ ਕ੍ਰਾਂਤੀਵਾਦੀ ਕੈਰੀਅਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਮੋੜ ਸੀ . ਇੱਕ ਲਗਾਤਾਰ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਰਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਭਰ . , ਜਿਆਦਾ ਵਲੋਂ ਜਿਆਦਾ ਪੜ੍ਹਾਈ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਤੁਹਾਥੋਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇੰਨਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਕਰਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਦੇ ਦਲੀਲ਼ ਦਾ ਸਾਮਣਾ ਕਰਣ ਵਿੱਚ ਸਮਰੱਥਾਵਾਨ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ . ਪੜ੍ਹਾਈ ਸੱਮਝਾਉਣ ਦਲੀਲ਼ ਦੇ ਨਾਲ ਦੇਖਣ ਦੀ ਆਪਣੀ ਗੱਲ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਦੇ ਹਾਂ . ਅਤੇ ਮੈਂ ਏਕ ਗੰਭੀਰ ਤਰੀਕੇ ਵਲੋਂ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਰਣ ਲਈ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ . ਮੇਰੇ ਪਿਛਲੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸੋਂ ਅਤੇ ਪ੍ਰਤਿਬਧਤਾ ਇੱਕ ਕ੍ਰਾਂਤੀਵਾਦੀ ਤਬਦੀਲੀ ਕਰਾਣਾ ਪਿਆ . ਆਤੰਕਵਾਦ ਦੇ ਰੁਮਾਂਸ ਸਾਡੇ ਪੂਰਵਜਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਭੁਤਵ ਹੈ , ਅਬ ਗੰਭੀਰ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸੋਚ ਬੇਦਖ਼ਲ . ਜਿਆਦਾ ਨਹੀਂ ਰਹੱਸਵਾਦ ! ਕੋਈ ਅਤੇ ਜਿਆਦਾ ਅੰਨ੍ਹਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ! ਹੁਣ ਯਥਾਰਥਵਾਦ ਸੋਚ ਦੇ ਸਾਡੇ ਮੋੜ ਸੀ . ਭਿਆਨਕ ਲੋੜ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ , ਅਸੀ ਚਰਮ ਤਰੀਕਾਂ ਲਈ ਸਹਾਰਾ ਹੈ , ਕਰ ਸੱਕਦੇ ਹਾਂ ਲੇਕਿਨ ਹਿੰਸਾ ਵਿਅਕਤੀ ਅੰਦੋਲਨਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਪਰੀਤ ਨਤੀਜਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ . ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਸਾਡੇ ਤਰੀਕਾਂ ਦੇ ਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਹੈ . ਸਭਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਗੱਲ ਇਹ ਸਾਡੀ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾ ਦੀ ਇੱਕ ਸਪੱਸ਼ਟ ਅਵਧਾਰਣਾ ਹੈ ਜਿਸਦੇ ਲਈ ਅਸੀ ਇੱਕ ਲੰਮੀ ਲੜਾਈ ਲੜ ਰਹੇ ਸਨ . ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਚੋਣ ਗਤੀਵਿਧੀ ਉੱਤੇ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ , ਮੈਂ ਸਮਰੱਥ ਵੱਖਰਾ ਵੱਖਰਾ ਲੇਖਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਤੀਪਾਦਿਤ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦਾ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਰਣ ਦਾ ਮੌਕੇ ਮਿਲਿਆ ਹੈ . ਮੈਂ Bakunin , ਅਰਾਜਕਤਾਵਾਦੀ ਨੇਤਾ ਦਾ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤਾ . ਮੈਂ ਮਾਰਕਸ , ਸਾਮਵਾਦ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਕੁੱਝ ਕਿਤਾਬਾਂ ਪੜ੍ਹੀ . ਮੈਂ ਵੀ ਲੇਨਿਨ ਅਤੇ Trotsky ਅਤੇ ਕਈ ਹੋਰ ਲੇਖਕਾਂ ਜੋ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਕਰਾਂਤੀਯੋਂ ਕੀਤਾ ਪੜ੍ਹੀਏ . ਉਹ ਸਭ ਦੇ ਸਭ ਨਾਸਤਿਕ ਸਨ . Bakunin ਦੇ ਭਗਵਾਨ ਅਤੇ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਰਖਿਆ ਹੋਇਆ ਵਿਚਾਰਾਂ ਅਨਿਰਣਾਇਕ ਲੱਗਦਾ ਹੈ , ਲੇਕਿਨ ਇਹ ਇੱਕ ਦਿਲਚਸਪ ਕਿਤਾਬ ਹੈ . ਉਸਦੇ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਇੱਕ ਕਿਤਾਬ Nirlamba ਸਵਾਮੀ ਆਮ ਭਾਵਨਾ ਭਰ ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਸੀ . ਦੇਖਣ ਦੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਰਹਸਿਅਮਏ ਨਾਸਤਿਕਤਾ ਦੇ ਇੱਕ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੀ . ਮੈਂ ਇਸ ਵਿਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਜਿਆਦਾ ਰੁਚੀ ਵਿਕਸਿਤ ਕੀਤੀ ਹੈ . 1926 ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ , ਮੈਂ ਆਸ਼ਵਸਤ ਸੀ ਕਿ ਇੱਕ ਸਰਵਸ਼ਕਤੀਮਾਨ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ , ਸੁਪ੍ਰੀਮ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ ਜੋ ਬਣਾਇਆ , ਨਿਰਦੇਸ਼ਤ ਅਤੇ ਨਿਅੰਤਰਿਤ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਕੋਈ ਅਵਾਜ ਨਹੀਂ ਨੀਂਹ ਸੀ . ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇਸ ਵਿਸ਼ੇ ਉੱਤੇ ਵਿਚਾਰ – ਵਿਮਰਸ਼ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ . ਮੈਂ ਖੁੱਲੇ ਤੌਰ ਉੱਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇੱਕ ਨਾਸਤਿਕ ਘੋਸ਼ਿਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ . ਨਿੱਚੇ ਲਿਖੇ ਲਾਇਨਾਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਕੀ ਮਤਲੱਬ ਹੈ ਉੱਤੇ ਚਰਚਾ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇਗੀ .
ਮਈ 1927 ਵਿੱਚ , ਮੈਂ ਲਾਹੌਰ ਵਿੱਚ ਗਿਰਫਤਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ . ਇਸ ਗਿਰਫਤਾਰੀ ਵਲੋਂ ਮੇਰੇ ਲਈ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੈਰਾਨੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਸੀ . ਮੈਂ ਘੱਟ ਵਲੋਂ ਘੱਟ ਵਿਚਾਰ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਪੁਲਿਸ ਦੁਆਰਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਨਹੀਂ ਸੀ . ਮੈਂ ਇੱਕ ਅਤੇ ਇੱਕ ਅਚਾਨਕ ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਘੇਰ ਦੇ ਬਗੀਚੇ ਦੇ ਮਾਧਿਅਮ ਵਲੋਂ ਗੁਜਰ ਰਿਹਾ ਸੀ . ਆਪਣਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੈਰਾਨੀ ਕਰਣ ਦੇ ਲਈ , ਮੈਂ ਉਸ ਸਮੇਂ ਬਹੁਤ ਸ਼ਾਂਤ ਸੀ . ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਦੇ ਸਾਰੇ ਕਾਬੂ ਵਿੱਚ ਸੀ . ਮੈਂ ਪੁਲਿਸ ਹਿਰਾਸਤ ਵਿੱਚ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ . ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਮੈਂ ਰੇਲਵੇ ਪੁਲਿਸ ਹਵਾਲਾਤ ਜਿੱਥੇ ਮੈਂ ਇੱਕ ਪੂਰੇ ਮਹੀਨੇ ਦੇ ਖਰਚ ਲਈ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ . ਪੁਲਿਸ ਕਰਮੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਕਈ ਦਿਨਾਂ ਦੀ ਗੱਲਬਾਤ ਦੇ ਬਾਅਦ , ਮੈਂ ਅਨੁਮਾਨ ਲਗਾਇਆ ਕਿ ਉਹ ਕਾਕੋਰੀ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਸੰਬੰਧ ਦੇ ਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਕੁੱਝ ਜਾਣਕਾਰੀ ਸੀ . ਮੈਨੂੰ ਲਗਾ ਕਿ ਉਹ ਕ੍ਰਾਂਤੀਵਾਦੀ ਅੰਦੋਲਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਹੋਰ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਵਿੱਚ ਕੁੱਝ ਖੁਫਿਆ ਸੀ . ਉਨ੍ਹਾਂਨੇ ਮੈਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਮੈਂ ਕਾਕੋਰੀ ਪਾਰਟੀ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਲਖਨਊ ਵਿੱਚ ਸੀ ਇੰਨਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਇੱਕ ਯੋਜਨਾ ਵਸੀਅਤ ਕਰਣ ਲਈ ਮੁਲਜਮਾਂ ਨੂੰ ਬਚਾਵ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ . ਉਨ੍ਹਾਂਨੇ ਇਹ ਵੀ ਕਿਹਾ ਕਿ ਬਾਅਦ ਯੋਜਨਾ ਨੂੰ ਮਨਜ਼ੂਰੀ ਦੇ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ , ਅਸੀ ਕੁੱਝ ਬੰਬ ਦੀ ਖਰੀਦ ਅਤੇ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਦੇ ਮਾਧਿਅਮ ਵਲੋਂ , ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਲੋਂ ਇੱਕ ਬੰਬ ਦੇ ਇੱਕ ਭੀੜ ਵਿੱਚ ਦਸ਼ਹਰਾ ਦੇ ਮੌਕੇ ਉੱਤੇ 1926 ਵਿੱਚ ਸੁੱਟਿਆ ਗਿਆ ਸੀ . ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਸ਼ਰਤ ਉੱਤੇ ਜਾਰੀ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਰਿਵੋਲਿਊਸ਼ਨਰੀ ਪਾਰਟੀ ਦੀਆਂ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਦੇ ਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਿਆਨ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ . ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੈਂ ਸੇਟ ਮੁਫਤ ਹੋਰ ਵੀ ਪੁਰਸਕ੍ਰਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਮੈਂ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਗਵਾਹ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਉਤਪਾਦਨ ਹੋਵੇਗਾ . ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਸਤਾਵਾਂ ਉੱਤੇ ਹੰਸ ਮਦਦ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ . ਇਹ ਸਭ ਪਾਖੰਡ ਸੀ . ਜੋ ਲੋਕ ਸਾਡੇ ਜਿਵੇਂ ਵਿਚਾਰ ਹੈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਦੇ ਨਿਰਦੋਸ਼ ਲੋਕਾਂ ਉੱਤੇ ਬੰਬ ਸੁੱਟ ਨਹੀਂ ਹੈ . ਇੱਕ ਦਿਨ , ਤਾਂ ਸੀਆਈਡੀ ​​ਦੇ ਉੱਤਮ ਪ੍ਰਧਾਨ , ਸ਼੍ਰੀ ਨਿਊਮੈਨ , ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆਇਆ . ਇੱਕ ਲੰਮੀ ਗੱਲ ਜੋ ਹਮਦਰਦੀ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਲੋਂ ਭਰਿਆ ਸੀ ਦੇ ਬਾਅਦ ਉਨ੍ਹਾਂਨੇ ਮੈਨੂੰ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਣ ਲਈ ਉਹ ਕੀ ਕਰਣ ਲਈ ਦੁਖਦ ਖਬਰ ਹੈ , ਕਿ ਜੇਕਰ ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਬਿਆਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਦੀ ਮੰਗ ਦੇਣਾ ਨਹੀਂ ਸੀ , ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਭੇਜਣ ਲਈ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਲਈ ਸਾਜਿਸ਼ ਲਈ ਮਜਦੂਰੀ ਕਰਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਾਕੋਰੀ ਕੇਸ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਵੀ ਦਸ਼ਹਰਾ ਸਭਾ ਵਿੱਚ ਕਰੂਰਹਤਿਆਵਾਂਲਈ ਲੜਾਈ . ਉਸਦੇ ਬਾਅਦ ਉਨ੍ਹਾਂਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਸਮਰੱਥ ਪ੍ਰਮਾਣ ਮੈਨੂੰ ਪਾਉਣ ਲਈ ਦੋਸ਼ੀ ਰੋਕਿਆ ਅਤੇ ਫ਼ਾਂਸੀ ਉੱਤੇ ਲਟਕਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ .
ਮੈਂ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਲੋਂ ਨਿਰਦੋਸ਼ ਸੀ , ਲੇਕਿਨ ਮੈਨੂੰ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੈ ਕਿ ਪੁਲਿਸ ਨੂੰ ਇਹ ਕਰਣ ਲਈ ਸਮਰੱਥ ਬਿਜਲੀ ਸੀ ਜੇਕਰ ਉਹ ਅਜਿਹਾ ਕਰਣ ਲਈ ਇੱਛਤ ਹੈ . ਉਸੀ ਦਿਨ ਕੁੱਝ ਪੁਲਿਸ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੇ ਮੁਝੇ ਰਾਜੀ ਕਰਣ ਲਈ ਭਗਵਾਨ ਵਲੋਂ ਮੇਰੀ ਅਰਦਾਸ ਦੋ ਵਾਰ ਨੇਮੀ ਰੂਪ ਵਲੋਂ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ . ਮੈਂ ਇੱਕ ਨਾਸਤਿਕ ਸੀ . ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਲਈ ਵਿਵਸਥਿਤ ਕਿ ਕੀ ਮੈਂ ਕੇਵਲ ਸ਼ਾਂਤੀ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਦਿਨ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਇੱਕ ਨਾਸਤਿਕ ਸੀ , ਜਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਔਖਾ ਸਮਾਂ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਪ੍ਰਤਿਬਧਤਾ ਵਿੱਚ ਦ੍ਰੜ ਹੋ ਸਕਦਾ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਤਰੀਫ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ . ਆਪਣੇ ਆਪ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਲੰਮੀ ਬਹਿਸ ਦੇ ਬਾਅਦ , ਮੈਂ ਇਸ ਸਿੱਟਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਵੀ ਇੱਕ ਆਸਤੀਕ ਹੋਣ ਦਾ ਡਰਾਮਾ ਨਹੀਂ ਅਤੇ ਨਹੀਂ ਹੀ ਮੈਂ ਭਗਵਾਨ ਵਲੋਂ ਮੇਰੀ ਅਰਦਾਸ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਉੱਤੇ ਪਹੁਂਚ ਗਿਆ . ਨਹੀਂ , ਮੈਂ ਇਹ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਸੀ . ਇਹ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਦੇ ਸਮੇਂ ਸੀ ਅਤੇ ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਵਲੋਂ ਬਾਹਰ ਆ ਸਫਲ ਹੋਵੇਗਾ . ਇਹ ਮੇਰੇ ਵਿਚਾਰ ਸਨ . ਮੈਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਹੈ ਇੱਕ ਪਲ ਲਈ ਮੇਰੇ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਦੀ ਇੱਛਾ . ਤਾਂ ਮੈਂ ਇੱਕ ਸੱਚਾ ਨਾਸਤਿਕ ਤਾਂ ਸੀ ਅਤੇ ਮੈਂ ਹੁਣ ਇੱਕ ਨਾਸਤਿਕ ਹਾਂ . ਇਹ ਕਿ ਅੱਗ ਪਰੀਖਿਆ ਦਾ ਸਾਮਣਾ ਕਰਣ ਲਈ ਇੱਕ ਆਸਾਨ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਸੀ . ਵਿਸ਼ਵਾਸੋਂ ਇਹ ਆਸਾਨ ਕਠਿਨਾਇਆਂ ਦੇ ਮਾਧਿਅਮ ਵਲੋਂ ਜਾਣ ਲਈ ਕਰਦੇ ਹਨ , ਉਨ੍ਹਾਂਨੂੰ ਵੀ ਸੁਖਦ ਬਣਾ . ਮਨੁੱਖ ਭਗਵਾਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਜਬੂਤ ਸਮਰਥਨ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਨਾਮ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਉਤਸਾਹਜਨਕ ਸਾਂਤਵਨਾ ਪਾ ਸੱਕਦੇ ਹਨ . ਜੇਕਰ ਤੁਸੀ ਉਸ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੈ , ਤਾਂ ਉੱਥੇ ਕੋਈ ਵਿਕਲਪ ਨਹੀਂ ਹੈ , ਲੇਕਿਨ ਆਪਣੇ ਤੁਸੀ ਉੱਤੇ ਨਿਰਭਰ ਹੈ . ਇਹ ਬੱਚੇ ਲਈ ਆਪਣੇ ਪੈਰਾਂ ਉੱਤੇ ਤੂਫਾਨ ਅਤੇ ਤੇਜ ਹਵਾਵਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਫਰਮ ਖੜੇ ਖੇਲ ਨਹੀਂ ਹੈ . ਮੁਸ਼ਕਲ ਸਮਾਂ ਵਿੱਚ , ਘਮੰਡ , ਜੇਕਰ ਇਹ ਬਣੀ ਹੋਈ ਹੈ evaporates , ਅਤੇ ਆਦਮੀ ਲਈ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਆਮ ਸਨਮਾਨ ਵਿੱਚ ਆਜੋਜਿਤ ਦੀਆਂ ਮਾਨਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਟਾਲ ਮਟੋਲ ਕਰਣ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਂ ਪਾ ਸੱਕਦੇ ਹੈ . ਜੇਕਰ ਉਹ ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਮਾਨਤਾਵਾਂ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਵਿਦ੍ਰੋਹਾਂ , ਅਸੀ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਸਰਾਸਰ ਘਮੰਡ ਨਹੀਂ ਹੈ ਸਿੱਟਾ ਕੱਢਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ , ਉਹ ਗ਼ੈਰ-ਮਾਮੂਲੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਹੈ . ਇਹ ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ ਹੁਣ ਹਾਲਤ ਹੈ . ਸਭ ਵਲੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਅਸੀ ਸਾਰੇ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕੀ ਹੋਵੇਗਾ . ਇਹ ਇੱਕ ਹਫਤੇ ਜਾਂ ਇਨ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ . ਮੈਂ ਇੱਕ ਕਾਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਦਾ ਕੁਰਬਾਨੀ ਕਰਣ ਲਈ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ . ਜਿਆਦਾ ਸਾਂਤਵਨਾ ਉੱਥੇ ਕੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ! ਭਗਵਾਨ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹਿੰਦੂ ਰਾਜਾ ਦੁਬਾਰਾ ਜਨਮ ਦੀ ਉਂਮੀਦ ਕਰ ਸੱਕਦੇ ਹੈ , ਇੱਕ ਮੁਸਲਮਾਨ ਜਾਂ ਈਸਾਈ ਵਿਲਾਸਿਤਾ ਦਾ ਸੁਫ਼ਨਾ ਉਹ ਆਪਣੇ ਦੁੱਖਾਂ ਅਤੇ ਕੁਰਬਾਨੀ ਲਈ ਇੱਕ ਇਨਾਮ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸਵਰਗ ਵਿੱਚ ਆਨੰਦ ਦੀ ਉਂਮੀਦ ਕਰ ਸੱਕਦੇ ਹਾਂ . ਕੀ ਉਂਮੀਦ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਮਨੋਰੰਜਨ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ? ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ ਕਿ ਅੰਤ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਰੱਸੀ ਮੇਰੀ ਗਰਦਨ ਦੌਰ ਕੜੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈ ਅਤੇ ਛੱਤ ਮੇਰੇ ਪੈਰਾਂ ਦੇ ਹੇਠੋਂ ਕਦਮ ਹੋਵੇਗਾ . ਜਿਆਦਾ ਸਟੀਕ ਧਾਰਮਿਕ ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ ਦਾ ਵਰਤੋ ਕਰਣ ਦੇ ਲਈ , ਕਿ ਬੋਲਣਾ ਵਿਨਾਸ਼ ਦੇ ਸਮੇਂ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ . ਮੇਰੀ ਆਤਮਾ ਨੂੰ ਕੁੱਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰਣ ਲਈ ਆ ਜਾਵੇਗਾ . ਜੇਕਰ ਮੈਂ ਸਾਹਸ ਲੈਣ ਲਈ ਇਨਾਮ ਦੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਵਿੱਚ ਗੱਲ ਲੈ , ਮੈਂ ਵੇਖ ਰਿਹਾ ਹਾਂ . ਇਨਾਮ ਇਹ ਸਭ ਹੈ ਕਿ ਅਜਿਹੀ ਕੋਈ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਅੰਤ ਦੇ ਨਾਲ ਸੰਘਰਸ਼ ਦੀ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਜੀਵਨ ਹੀ ਮੇਰਾ ਹੋਵੇਗਾ . ਇੱਥੇ ਕਿਸੇ ਇਨਾਮ ਜਾਂ ਇਸਦੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਹੋ ਰਹੀ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਵਾਰਥੀ ਮਕਸਦ ਦੇ ਬਿਨਾਂ ਕਾਫ਼ੀ ਨਿਸ਼ਪਕਸ਼ਤਾਪੂਰਵਕ ਮੈਂ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੇ ਕਾਰਨ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਸਮਰਪਤ ਕੀਤਾ . ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਕਾਰਜ ਕਰ ਸਕੇ . ਦਿਨ ਅਜਾਦੀ ਦੇ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਪਰਵੇਸ਼ ਕਰੇਗਾ ਜਦੋਂ ਪੁਰਸ਼ਾਂ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਹੈ , ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਣ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂਨੂੰ ਦੁੱਖਾਂ ਅਤੇ ਸੰਕਟ ਵਲੋਂ ਮੁਕਤੀ ਵਲੋਂ ਸਾਹਸ ਲੈਣ , ਤੈਅ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਕਾਰਨ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ devoting ਦੇ ਇਲਾਵਾ ਉਨ੍ਹਾਂਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਕੋਈ ਵਿਕਲਪ ਨਹੀਂ ਹੈ . ਉਹ , ਲੇਕਿਨ ਗੁਲਾਮੀ ਦੇ ਜੁਏ ਪਾਈ , ਅਜਾਦੀ ਅਤੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਸਥਾਪਤ ਕਰਣ , ਉਹ ਆਪਣੇ ਉਤਪੀੜਕੋਂ tyrants , ਜਾਂ ਸ਼ੋਸ਼ਕੋਂ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਇੱਕ ਲੜਾਈ ਮਜਦੂਰੀ , ਬਨਣ ਲਈ ਨਹੀਂ ਰਾਜਾਵਾਂ , ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਇਨਾਮ ਜਾਂ ਅਗਲੇ ਜਨਮ ਵਿੱਚ ਜਾਂ ਸਵਰਗ ਵਿੱਚ ਮੌਤ ਦੇ ਬਾਅਦ ਮੁਨਾਫ਼ਾ ਇਹ ਖਤਰਨਾਕ ਹੈ , ਲੇਕਿਨ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਰਸਤਾ ਅਪਨਾਨਾ ਹੋਵੇਗਾ . ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨੇਕ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਲੈ ਗਰਵ ਘਮੰਡ ਕਿਹਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ? ਉੱਥੇ ਕੌਣ ਸਮਰੱਥ ਦਾਣੇ ਇਹ ਇੰਨਾ ਫੋਨ ਹੈ ? ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਕਰਣ ਲਈ ਕਹਿੰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਜਾਂ ਤਾਂ ਉਹ ਮੂਰਖ ਜਾਂ ਦੁਸ਼ਟ ਹੈ . ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਸਾਥੀ ਨੂੰ ਇਕੱਲਾ ਛੱਡ ਦੋ ਲਈ ਉਹ ਗਹਿਰਾਈ , ਭਾਵਨਾਵਾਂ , ਭਾਵਨਾ ਅਤੇ ਮਹਾਨ ਹੈ ਜੋ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਕਿ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸੱਕਦੇ . ਉਸਦਾ ਦਿਲ ਮਰ ਚੁੱਕਿਆ ਹੈ , ਮਾਸ ਦਾ ਇੱਕ ਸਿਰਫ ਗੱਠ , ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਵਲੋਂ ਰਹਿਤ ਹੈ . ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਤਿਬਧਤਾ ਕਮਜੋਰ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ , ਆਪਣੀ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਕਮਜੋਰ . ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਵਾਰਥੀ ਹਿਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਸੱਚਾਈ ਦੇਖਣ ਦੇ ਕਾਬਿਲ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ . ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਵੱਡਾ ਭਾਈ ਹਮੇਸ਼ਾ ਤਾਕਤ ਅਸੀ ਸਾਡੀ ਪ੍ਰਤਿਬਧਤਾ ਵਲੋਂ ਮਿਲ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟਿਆ ਹੈ .
ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰਾ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਜਾਣਾ ਹੈ , ਤੂੰ ਏਕ ਨਾਇਕ , ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਵਿਅਕਤੀ ਹੈ , ਜੋ ਆਮ ਤੌਰ ਉੱਤੇ ਆਲੋਚਨਾ ਵਲੋਂ ਉੱਤੇ ਮੰਨਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ . ਕੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ? ਕੋਈ ਵੀ ਇੱਕ ਤਰਕਸੰਗਤ ਤਰੀਕੇ ਵਲੋਂ ਆਪਣੇ ਦਲੀਲ਼ ਦਾ ਜਵਾਬ ਦੇਣਾ ਹੋਵੇਂਗਾ , ਸਗੋਂ ਤੁਸੀ ਹੰਕਾਰੀ ਵਿਚਾਰ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ . ਇਸਦਾ ਕਾਰਨ ਮਾਨਸਿਕ ਫੀਕਾਪਨ ਹੈ . ਬੇਦਰਦ ਆਲੋਚਨਾ ਅਤੇ ਆਜਾਦ ਸੋਚ ਕ੍ਰਾਂਤੀਵਾਦੀ ਸੋਚ ਦੇ ਦੋ ਜ਼ਰੂਰੀ ਗੁਣ ਹਨ . ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਮਹਾਤਮਾ ਜੀ ਮਹਾਨ ਹੈ , ਉਹ ਆਲੋਚਨਾ ਵਲੋਂ ਉੱਤੇ ਹੈ , ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਉਹ ਉੱਤੇ ਵੱਧ ਗਿਆ ਹੈ , ਸਭ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਰਾਜਨੀਤੀ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ , ਧਰਮ , ਨਿਤੀਕਤਾ ਠੀਕ ਹੈ . ਤੁਸੀ ਇਸ ਗੱਲ ਵਲੋਂ ਸਹਿਮਤ ਹੈ ਜਾਂ ਇਹ ਬਾਧਿਅਕਾਰੀ ਨਹੀਂ ਹੈ , ਉੱਤੇ ਤੁਸੀ ਇਹ ਸੱਚ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਲੈਣ ਦੇ ਲਈ . ਇਹ ਰਚਨਾਤਮਕ ਸੋਚ ਨਹੀਂ ਹੈ . ਅਸੀ ਇੱਕ ਛਲਾਂਗ ਅੱਗੇ ਨਹੀਂ ਲੈ , ਅਸੀ ਕਈ ਕਦਮ ਵਾਪਸ ਜਾਓ .
ਸਾਡੇ ਪੂਰਵਜਾਂ ਨੇ ਸੁਪ੍ਰੀਮ ਦੇ ਕੁੱਝ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਵਿਕਸਿਤ ਕੀਤਾ ਹੈ , ਇਸਲਈ , ਇੱਕ ਉਪਕਰਮ ਜੋ ਕਿ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੀ ਵੈਧਤਾ ਨੂੰ ਚੁਣੋਤੀ ਦੇਣ ਲਈ ਜਾਂ ਭਗਵਾਨ ਦੇ ਅਸਤੀਤਵ ਵਲੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ , ਇੱਕ ਕਾਫਰ ( ਨਾਸਤਿਕ ) , ਜਾਂ ਇੱਕ ਪਾਖੰਡੀ ਬੁਲਾਇਆ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ . ਇੱਥੇ ਤੱਕ ​​ਕਿ ਜੇਕਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦਲੀਲ਼ ਇੰਨਾ ਮਜਬੂਤ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਅਸੰਭਵ ਹੈ ਉਨ੍ਹਾਂਨੂੰ ਖੰਡਨ ਕਰਦੇ ਹਨ , ਜੇਕਰ ਉਸਦੀ ਆਤਮਾ ਇੰਨੀ ਮਜਬੂਤ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਹੇਠਾਂ ਬਦਕਿੱਸਮਤੀ ਦੀ ਧਮਕੀ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਸਰਵਸ਼ਕਤੀਮਾਨ ਦੇ ਕ੍ਰੋਧ ਦੇ ਮਾਧਿਅਮ ਵਲੋਂ ਆ ਸਕਦੀ ਹੈ ਨਹੀਂ ਝੁਕਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਰ ਰਹੇ ਹੈ , ਉਹ ਹੰਕਾਰੀ ਰੂਪ decried ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ . ਕਿਉਂ ਫਿਰ ਅਸੀ ਅਜਿਹੀ ਚਰਚਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਸਾਡੇ ਸਮਾਂ ਬਰਬਾਦ ਕਰਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ? ਇਸ ਸਵਾਲ ਵਲੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਲਈ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਹੈ , ਇਸਲਈ ਅਤੇ ਅਜਿਹੀ ਲੰਮੀ ਚਰਚਾ ਦੀ ਲੋੜ ਉਪਯੋਗਿਤਾ ਆ ਗਿਆ ਹੈ .
ਜਿੱਥੇ ਤੱਕ ਪਹਿਲਾਂ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਦਾ ਸੰਬੰਧ ਹੈ , ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਇਹ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਨਾਸਤਿਕ ਘਮੰਡ ਦੀ ਵਜ੍ਹਾ ਵਲੋਂ ਬੰਦ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ . ਕੇਵਲ ਮੇਰੇ ਪਾਠਕਾਂ , ਕਿ ਮੇਰੇ ਦਲੀਲ਼ ਭਾਰ ਲੈ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਤੈਅ ਕਰ ਸੱਕਦੇ ਹਾਂ . ਜੇਕਰ ਮੈਂ ਇੱਕ ਆਸਤੀਕ ਸਨ , ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ ਕਿ ਵਰਤਮਾਨ ਪਰੀਸਥਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਮੇਰੇ ਜੀਵਨ ਆਸਾਨ ਹੋ ਗਿਆ ਹੁੰਦਾ , ਬੋਝ ਲਾਇਟਰ . ਭਗਵਾਨ ਵਿੱਚ ਮੇਰਾ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ ਵੀ ਕਠੋਰ ਪਰੀਸਥਤੀਆਂ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਹਾਲਤ ਅਤੇ ਖ਼ਰਾਬ ਹੋ ਸੱਕਦੇ ਹੈ . ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਰਹਸਿਅਮਏ ਪਰੀਸਥਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਵਿਤਾ ਮੋੜ ਦੇ ਸੱਕਦੇ ਹਾਂ . ਲੇਕਿਨ ਮੈਂ ਕੋਈ ਨਸ਼ਾ ਆਪਣੇ ਅੰਤ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ . ਮੈਂ ਇੱਕ ਯਥਾਰਥਵਾਦੀ ਆਦਮੀ ਹਾਂ . ਮੈਂ ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਕਾਰਨ ਦੀ ਮਦਦ ਦੇ ਨਾਲ ਇਸ ਪ੍ਰਵਿਰਤੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਬਲ ਕਰਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ . ਮੈਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ ਹਾਂ . ਲੇਕਿਨ ਇਹ ਆਦਮੀ ਲਈ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੀਏ ਅਤੇ ਬਣਾਉਣ ਦੀਆਂ ਕੋਸ਼ਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਕਰਤੱਵ ਹੈ . ਸਫਲਤਾ ਮੌਕਾ ਅਤੇ ਪਰੀਸਥਤੀਆਂ ਉੱਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ .
ਹੁਣ ਅਸੀ ਦੂੱਜੇ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਦੇ ਆਉਂਦੇ ਹਨ : ਜੇਕਰ ਇਹ ਘਮੰਡ ਨਹੀਂ ਹੈ , ਉੱਥੇ ਲਈ ਉਮਰ ਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਭਗਵਾਨ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੀ ਇਨਕਾਰ ਲਈ ਕੁੱਝ ਠੋਸ ਕਾਰਨ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ . ਹਾਂ , ਮੈਂ ਇਸ ਸਵਾਲ ਲਈ ਆਉਂਦੇ ਹਾਂ . ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੋਈ ਵੀ ਆਦਮੀ ਜੋ ਕੁੱਝ ਦਲੀਲ਼ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇਸ ਸੰਕਾਏ ਦੀ ਮਦਦ ਦੇ ਨਾਲ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਆਸਪਾਸ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸੱਮਝਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਹੈ . ਦਰਸ਼ਨ ਮਨੁੱਖ ਕਮਜੋਰੀ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਹੈ . ਠੋਸ ਸਾਕਸ਼ਯੋਂ ਦੇ ਕਿੱਥੇ ਕਮੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ , [ ਰਹਸਿਅਮਏ ] ਦਰਸ਼ਨ ਅੰਦਰ ਢੋਂਗੀ ਜਿਵੇਂ ਕ‌ਿ ਮੈਂ ਸੰਕੇਤ ਦਿੱਤਾ ਹੈ , ਮੇਰੇ ਕ੍ਰਾਂਤੀਵਾਦੀ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਦੋਸਤਾਂ ਦੇ ਸਾਡੇ ਪੂਰਵਜਾਂ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਰਹਸਯੋਂ ਨੂੰ ਸੁਲਝਾਣ ਲਈ ਛੁੱਟੀ ਸੀ , ਆਪਣੇ ਅਤੀਤ , ਆਪਣੇ ਵਰਤਮਾਨ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਭਵਿੱਖ , ਆਪਣੀ whys ਅਤੇ wherefores ਲੇਕਿਨ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਪ੍ਰਤੱਖ ਸਾਕਸ਼ਯੋਂ ਗਿਆ ਹੈ , ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਹਰ ਇੱਕ ਲਈ ਆਪਣੇ ਤਰੀਕੇ ਵਲੋਂ ਸਮੱਸਿਆ ਨੂੰ ਹੱਲ ਕਰਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ . ਇਸਲਈ ਅਸੀ ਵੱਖਰਾ ਧਾਰਮਿਕ creeds ਦੇ ਮੂਲ ਸਿੱਧਾਂਤੋਂ ਵਿੱਚ ਵਿਆਪਕ ਅੰਤਰ ਪਾਂਦੇ ਹਾਂ . ਕਦੇ ਕਦੇ ਉਹ ਬਹੁਤ ਵਿਰੋਧੀ ਅਤੇ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਵਿਰੋਧੀ ਰੂਪਾਂ ਲੈ . ਅਸੀ ਓਰਿਏੰਟਲ ਅਤੇ ਪਾਸ਼ਚਾਤਿਅ ਦਰਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਅੰਤਰ ਪਾਂਦੇ ਹੈ . ਹਰ ਇੱਕ ਗੋਲਾਰਧ ਵਿੱਚ ਵਿਚਾਰ ਦੇ ਵੱਖਰੇ ਸਕੂਲਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਵੀ ਮੱਤਭੇਦ ਹਾਂ . ਏਸ਼ੀਆਈ ਧਰਮਾਂ ਵਿੱਚ , ਮੁਸਲਮਾਨ ਧਰਮ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਲੋਂ ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਦੇ ਨਾਲ ਅਨੁਚਿਤ ਹੈ . ਆਪਣੇ ਆਪ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਬੋਧੀ ਧਰਮ ਅਤੇ ਜੈਨ ਧਰਮ ਕਦੇ ਕਦੇ ਬਰਾਹਮਣਵਾਦ ਵਲੋਂ ਕਾਫ਼ੀ ਵੱਖ ਹਾਂ . Aarya ਸਮਾਜ ਅਤੇ Snatan Dheram : ਤੱਦ ਹੀ ਬਰਾਹਮਣਵਾਦ ਵਿੱਚ , ਅਸੀ ਦੋ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਵਿਰੋਧੀ ਸੰਪ੍ਰਦਾਔਂ ਪਾਂਦੇ ਹਾਂ . Charwak ਹੁਣੇ ਤੱਕ ਪਿਛਲੇ ਉਮਰ ਦੇ ਇੱਕ ਅਤੇ ਆਜਾਦ ਵਿਚਾਰਕ ਹੈ . ਉਹ ਭਗਵਾਨ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰ ਨੂੰ ਚੁਣੋਤੀ ਦਿੱਤੀ . ਇਸ ਸਾਰੇ ਧਰਮਾਂ ਕਈ ਬੁਨਿਆਦੀ ਸਵਾਲਾਂ ਉੱਤੇ ਵੱਖ ਹੈ , ਲੇਕਿਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਹਰ ਇੱਕ ਨੂੰ ਹੀ ਸੱਚਾ ਧਰਮ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ . ਇਸ ਬੁਰਾਈ ਦੀ ਜਡ਼ ਹੈ . ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਵਿਚਾਰਕਾਂ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਅਤੇ ਪ੍ਰਯੋਗ ਨੂੰ ਵਿਕਸਿਤ ਕਰਣ , ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਲਈ ਵੈਚਾਰਿਕ ਹਥਿਆਰ , ਦੇ ਨਾਲ ਉਪਲੱਬਧ ਕਰਾਉਣ ਦੇ ਬਜਾਏ ਸੁੱਸਤ , ਅਕਰਮਕ , ਕੱਟਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਅਸੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ – ਅਸੀ ਰੂੜ੍ਹੀਵਾਦੀ ਧਰਮ ਨੂੰ ਚਿੰਮੜਨਾ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਲੋਂ ਇੱਕ ਸਥਿਰ ਪੂਲ ਮਨੁੱਖ ਜਾਗ੍ਰਤੀ ਨੂੰ ਘੱਟ .
ਇਹ ਕੌਣ ਖਡ਼ਾ ਤਰੱਕੀ ਲਈ ਪੁਰਾਣੀ ਮਾਨਤਾਵਾਂ ਦੇ ਹਰ ਸਿੱਧਾਂਤ ਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਕਰਣ ਲਈ ਹਰ ਵਿਅਕਤੀ ਲਈ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ . ਨਸ਼ਾ ਨਸ਼ਾ ਵਲੋਂ ਉਹ ਪੁਰਾਣੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੀ ਪ੍ਰਭਾਵਕਾਰਿਤਾ ਨੂੰ ਚੁਣੋਤੀ ਹੈ . ਉਹ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਕਰਣ ਲਈ ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਟੀਕਾ ਸੱਮਝ ਹੈ . ਜੇਕਰ ਕਠੋਰ ਦਲੀਲ਼ ਦੇ ਬਾਅਦ , ਇੱਕ ਦਰਸ਼ਨ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਿੱਧਾਂਤ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਣ ਲਈ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤਾ ਹੈ , ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੀ ਸ਼ਾਬਾਸ਼ੀ ਕੀਤੀ ਹੈ . ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਦਲੀਲ਼ ਗਲਤ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਹੋਰ ਵੀ ਗ਼ਲਤ . ਲੇਕਿਨ ਉੱਥੇ ਮੌਕਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਕਿਉਂਕਿ ਕਾਰਨ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਮਾਰਗਦਰਸ਼ਕ ਸਿੱਧਾਂਤ ਹੈ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ ਹੈ . ਲੇਕਿਨ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੈ , ਮੈਨੂੰ ਕਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਅੰਨ੍ਹਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਵਿਨਾਸ਼ਕਾਰੀ ਹੈ . ਇਹ ਉਸਦੀ ਸੱਮਝ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਵੰਚਿਤ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਪ੍ਰਤੀਕਰਿਆਵਾਦੀ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ .
ਕੋਈ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਜੋ ਇੱਕ ਯਥਾਰਥਵਾਦੀ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਣ ਲਈ ਪੁਰਾਣੀ ਮਾਨਤਾਵਾਂ ਦੀ ਸੱਚਾਈ ਚੁਣੋਤੀ ਹੈ . ਜੇਕਰ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੇ ਹਮਲੇ ਦੇ ਕਾਰਨ ਨਹੀਂ ਸਾਮਣਾ ਕਰ ਸੱਕਦੇ ਹਨ , ਇਹ ਡਿੱਗ . ਉਸਦੇ ਬਾਅਦ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਲਈ ਨਵੇਂ ਦਰਸ਼ਨ ਲਈ ਆਧਾਰ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ . ਇਹ ਨਕਾਰਾਤਮਕ ਪੱਖ ਹੈ . ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਜੋ ਪੁਰਾਣੇ ਸਮਾਂ ਦੀ ਕੁੱਝ ਸਾਮਗਰੀ ਲਈ ਨਵੇਂ ਦਰਸ਼ਨ ਦੇ ਸਤੰਭਾਂ ਦਾ ਉਸਾਰੀ ਕਰਣ ਲਈ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਉਸਦੇ ਬਾਅਦ ਆਉਂਦਾ ਹੈ . ਜਿੱਥੇ ਤੱਕ ਮੈਂ ਚਿੰਤਤ ਹਾਂ , ਮੈਂ ਮਾਨਤਾ ਹਾਂ ਕਿ ਮੈਂ ਇਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਸਮਰੱਥ ਪੜ੍ਹਾਈ ਦੀ ਕਮੀ ਹੈ . ਮੈਂ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਓਰਿਏੰਟਲ ਦਰਸ਼ਨ ਦਾ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਰਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਸੀ , ਲੇਕਿਨ ਮੈਂ ਸਮਰੱਥ ਮੌਕੇ ਜਾਂ ਅਜਿਹਾ ਕਰਣ ਲਈ ਸਮਰੱਥ ਸਮਾਂ ਮਿਲ ਸਕਦਾ ਹੈ . ਲੇਕਿਨ ਹੁਣੇ ਤੱਕ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਪੁਰਾਣੇ ਸਮਾਂ ਮਾਨਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਅਪ੍ਰਵਾਨਗੀ ਕਰਦੇ ਹਾਂ , ਇਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੇ ਨਾਲ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦਾ ਮੁਕਾਬਲਾ ਇੱਕ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਹੈ , ਸਗੋਂ ਮੈਂ ਆਵਾਜ ਦਲੀਲ਼ ਦੇ ਨਾਲ ਪੁਰਾਣੀ ਮਾਨਤਾਵਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਭਾਵਕਾਰਿਤਾ ਨੂੰ ਚੁਣੋਤੀ ਦੇ ਸਕਦੇ ਹੈ . ਅਸੀ ਕੁਦਰਤ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਕਿ ਮਨੁੱਖ ਤਰੱਕੀ ਕੁਦਰਤ ਆਦਮੀ ਦੇ ਵਰਚਸਵ ਉੱਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਾ ਹੈ . ਇਸਦੇ ਪਿੱਛੇ ਕੋਈ ਚੇਤਨ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ . ਇਹ ਸਾਡਾ ਦਰਸ਼ਨ ਹੈ .
ਨਾਸਤਿਕ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ , ਮੈਂ ਆਸਤੀਕ ਵਲੋਂ ਕੁੱਝ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛਣਾ :
1 . ਜੇਕਰ ਹਾਂ , ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਮੰਣਦੇ ਹੋ ਕਿ ਉੱਥੇ ਇੱਕ ਸਰਵਸ਼ਕਤੀਮਾਨ , ਸਰਵਵਿਆਪੀ , ਸਰਵਗਿਅ ਭਗਵਾਨ , ਜੋ ਧਰਤੀ ਜਾਂ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਬਣਾਇਆ ਹੈ , ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ , ਇਸਲਈ ਉਹ ਇਸ ਦੁਨੀਆ ਬਣਾਇਆ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸਭ ਵਲੋਂ ਪਹਿਲਾਂ , ਕ੍ਰਿਪਾ . ਇਸ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਜੋ ਸੋਗ ਅਤੇ ਦੁ : ਖ ਵਲੋਂ ਭਰਿਆ ਹੈ , ਅਤੇ ਅਣਗਿਣਤ ਦੁੱਖਾਂ ਨੂੰ , ਜਿੱਥੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਵੀ ਨਹੀਂ ਜੀਵਨ ਹੈ .
2 . ਅਰਦਾਸ ਕਰੋ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ , ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਇਹ ਉਸਦਾ ਕਨੂੰਨ ਹੈ . ਜੇਕਰ ਉਹ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕਨੂੰਨ ਵਲੋਂ ਬੱਝੇ ਹੈ , ਉਹ ਸਰਵਸ਼ਕਤੀਮਾਨ ਨਹੀਂ ਹੈ . ਮਤ ਕਹੋ ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਹੈ . ਨੀਰਾਂ ਰੋਮ ਇੱਕ ਸਾੜ ਦਿੱਤਾ . ਉਹ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਸੀਮਿਤ ਗਿਣਤੀ ਨੂੰ ਮਾਰ ਪਾਇਆ . ਉਹ ਕੇਵਲ ਆਪਣੇ ਰੁਗਣ ਆਨੰਦ ਲਈ ਸਾਰੇ ਕੁੱਝ ਤਰਾਸਦੀਆਂ , ਦੇ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ . ਲੇਕਿਨ ਇਤਹਾਸ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਜਗ੍ਹਾ ਕੀ ਹੈ ? ਨਾਮ ਕੀ ਅਸੀ ਉਸਨੂੰ ਯਾਦ ਨਹੀਂ ਹੈ ? ਸਾਰੇ ਪਦ ਘਟਾਨੇਵਾਲਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਉਸ ਉੱਤੇ ਸੁੱਟਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ . ਤਾਨਾਸ਼ਾਹ , ਬੇਰਹਿਮ , ਦੁਸ਼ਟ ਪੇਜ : ਗਾਲ੍ਹ diatribes ਨੀਰਾਂ ਦੀ ਨਿੰਦਿਆ ਦੇ ਨਾਲ ਕਾਲ਼ਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ .
ਇੱਕ ਚੰਗੇਜ ਖਾਨ ਵਿੱਚ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਤਲਾਸ਼ ਲਈ ਕੁੱਝ ਹਜਾਰ ਲੋਕ ਮਾਰੇ ਗਏ ਅਤੇ ਅਸੀ ਬਹੁਤ ਨਾਮ ਵਲੋਂ ਨਫਰਤ ਹੈ . ਹੁਣ , ਤੂੰ ਕਿਵੇਂ ਆਪਣੇ ਸਾਰੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ , ਅਨੰਤ ਨੀਰਾਂ , ਜੋ ਹਰ ਦਿਨ , ਹਰ ਪਲ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਦੇ ਆਪਣੇ ਸ਼ਗਲ ਜਾਰੀ ਔਚਿਤਿਅ ਸਾਬਤ ਹੋਵੇਂਗਾ ? ਤੁਸੀ ਉਸਦੀ ਹਰਕੱਤ ਜੋ ਬੇਰਹਿਮੀ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਉੱਤੇ ਪ੍ਰਵ੍ਰੱਤ ਦੁੱਖ ਵਿੱਚ ਚੰਗੇਜ ਖਾਨ ਦੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਪਾਰ ਕਿਵੇਂ ਸਮਰਥਨ ਕਰ ਸੱਕਦੇ ਹੋ ? ਮੈਂ ਪੁੱਛਦਾ ਹਾਂ ਕਿਉਂ ਸਰਵਸ਼ਕਤੀਮਾਨ ਇਸ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਜੋ ਕੁੱਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੈ , ਲੇਕਿਨ ਇੱਕ ਜੀਵਨ ਨਰਕ , ਲਗਾਤਾਰ ਅਤੇ ਕੌੜਾ ਅਸ਼ਾਂਤਿ ਦੇ ਇੱਕ ਜਗ੍ਹਾ ਹੈ . ਉਹ ਆਦਮੀ ਕਿਉਂ ਬਣਾ ਸੀ , ਜਦੋਂ ਉਹ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਕਰਣ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਸੀ ? ਤੁਸੀ ਇਸ ਸਵਾਲਾਂ ਦਾ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਹੈ ? ਤੁਸੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ ਕਿ ਇਹ ਪੀਡ਼ਿਤ ਇਨਾਮ ਲਈ ਅਤੇ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ evildoer ਨੂੰ ਸੱਜਿਆ ਹੈ . ਠੀਕ ਹੈ , ਠੀਕ ਹੈ , ਕਿੰਨੀ ਦੂਰ ਤੂੰ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਹੈ ਜੋ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਉੱਤੇ ਸਾਰੇ inflicts ਚੋਟਾਂ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਦਾ ਔਚਿਤਿਅ ਸਾਬਤ ਹੋਵੇਂਗਾ ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਪੋਲਾ ਅਤੇ ਸੁਖਦਾਇਕ ਮਲ੍ਹਮ ਲਾਗੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ? ਕਿੰਨੀ ਦੂਰ ਗਲੇਡਿਏਟਰ bouts ਦੇ ਸਮਰਥਕਾਂ ਅਤੇ ਆਯੋਜਕਾਂ 1 / 2 ਭੁੱਖੇ ਸ਼ੇਰ ਵਲੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪੁਰਸ਼ਾਂ ਸੁੱਟਣ ਵਿੱਚ ਉਚਿਤ ਸਨ , ਬਾਅਦ ਲਈ ਪਰਵਾਹ ਕਰਣ ਦੇ ਬਾਅਦ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਲੋਂ ਵੇਖਿਆ ਹੈ ਜੇਕਰ ਉਹ ਇਸ ਭਿਆਨਕ ਮੌਤ ਵਲੋਂ ਬੱਚ . ਇਹੀ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਪੂਛ ਰਿਹਾ ਹੈ : ਆਦਮੀ ਦੇ ਉਸਾਰੀ ਲਈ ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਇਰਾਦਾ ?
ਆਪਣੀ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲਾਂ ਅਤੇ ਮਲੀਨ ਬਸਤੀਆਂ ਅਤੇ ਜੇਲਾਂ ਦੇ ਗੰਭੀਰ dungeons ਵਲੋਂ ਗੰਦੀ ਝੋਪੜੀਆਂ ਵਿੱਚ ਭੁੱਖ ਵਲੋਂ ਮਰਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਲੱਖਾਂ ਬਸ ਮਜਦੂਰਾਂ ਧੈਰਿਆਪੂਰਵਕ ਵੇਖ ਜਾਂ ਉਦਾਸੀਨਤਾ ਵਲੋਂ ਕਹਿਣਾ ਹੈ , ਜਦੋਂ ਕਿ ਅਮੀਰ ਭੁਤ ਆਪਣੇ ਖੂਨ ਚੂਸਦੇ , ਮਨੁੱਖ ਊਰਜਾ ਦਾ ਫ਼ਜ਼ੂਲ ਖ਼ਰਚੀ ਕਰਣਾ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਮਨ ਲਿਆ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਦਹਸ਼ਤ ਵਿੱਚ ਆਮ ਭਾਵਨਾ ਕਾਂਬੇ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਆਦਮੀ . ਸਿਰਫ ਅਮੀਰ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਬੇਸ਼ੀ ਉਪਜ ਸੁੱਟਣ ਦੇ ਬਜਾਏ ਇਸਨੂੰ ਜਰੂਰਤਮੰਦ ਅਤੇ ਵੰਚਿਤ ਦੇ ਵਿੱਚ ਵੰਡ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦਾ ਜਾਂਚ ਕਰਦੇ ਹਨ . ਮਨੁੱਖ ਹੱਡੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਰੱਖੀ ਨੀਂਹ ਉੱਤੇ ਨਿਰਮਿਤ ਰਾਜਾਵਾਂ ਦੇ ਮਹਲ ਹਨ . ਚਲਾਂ ਸਾਰੇ ਭਗਵਾਨ ਦੇ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਹੈ ਕਿ ਕਿਉਂ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂਨੂੰ ਇਹ ਸਭ ਵੇਖਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ? ਇਹ ਮੇਰਾ ਸਵਾਲ ਹੈ . ਤੁਸੀ ਚੁਪ ਹੋ . ਠੀਕ ਸਾਰੇ . ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਅਗਲੇ ਅੰਕ ਲਈ ਅੱਗੇ ਵਧੀਏ .
ਤੁਸੀ , ਹਿੰਦੁਵਾਂ, ਕਹਿਣਾ ਹੋਵੇਗਾ ਜਿਨ੍ਹੇ ਇਸ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਦੁੱਖ ਆਏ , ਆਪਣੇ ਪਿਛਲੇ ਜਨਮ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪਾਪੀ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ . ਇਹ ਕਹਿ ਰਹੀ ਹੈ ਕਿ ਜੋ ਜੋ ਉਤਪੀੜਕੋਂ ਹੁਣ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਧਰਮੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਪਿਛਲੇ ਜਨਮਾਂ ਵਿੱਚ ਸਨ , ਲਈ ਸਮਾਨ ਹੈ . ਇਸ ਕਾਰਨ ਇਕੱਲੇ ਲਈ ਉਹ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਸੱਤਾ ਫੜ . ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਸਪੱਸ਼ਟ ਰੂਪ ਵਲੋਂ ਕਹਿੰਦੇ ਹੈ ਕਿ ਆਪਣੇ ਪੂਰਵਜਾਂ ਦੇ ਚਤੁਰ ਲੋਕ ਸਨ . ਉਹ ਛੋਟਾ hoaxes ਦੀ ਖੋਜ ਵਿੱਚ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲੋਕਾਂ ਉੱਤੇ ਖੇਡਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਕਾਰਨ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਖੌਹ ਸਨ . ਸਾਨੂੰ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਇਸ ਦਲੀਲ਼ ਕਿੰਨਾ ਭਾਰ ਭੈਣ ਕਰਦੀ ਹੈ !
ਜੋ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਲੋਂ ਨਿਆਇਸ਼ਾਸਤਰ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਨਿਪੁਣ ਹਨ ਸੱਜਿਆ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਗਲਤ ਕਰਦਾ ਉੱਤੇ ਪ੍ਰਵ੍ਰੱਤ ਹੋਣ ਲਈ ਤਿੰਨ ਚਾਰ ਔਚਿਤਿਅ ਸਬੰਧਤ ਹਨ . ਇਹ ਹਨ : ਬਦਲਾ , ਸੁਧਾਰ , ਅਤੇ ਛੁਟਕਾਰਾ . ਪ੍ਰਤੀਕਾਰ ਥਯੋਰੀ ਹੁਣ ਸਾਰੇ ਵਿਚਾਰਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਦੀ ਨਿੰਦਿਆ ਕੀਤੀ ਹੈ . ਨਿਵਾਰਕ ਸਿੱਧਾਂਤ ਆਪਣੀ ਖਾਮੀਆਂ ਲਈ ਵਿਚਾਰਾਧੀਨ ਹੈ . ਸੁਧਾਰਾਤਮਕ ਸਿੱਧਾਂਤ ਹੁਣ ਵਿਆਪਕ ਰੂਪ ਵਲੋਂ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖ ਤਰੱਕੀ ਲਈ ਜ਼ਰੂਰੀ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ . ਇਹ ਅਪਰਾਧੀ ਸੁਧਾਰ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਸ਼ਾਂਤੀਪ੍ਰਿਅ ਨਾਗਰਿਕ ਵਿੱਚ ਪਰਿਵਰਤਿਤ ਕਰਣਾ ਹੈ . ਲੇਕਿਨ ਸੰਖੇਪ ਵਿੱਚ ਕੀ ਭਗਵਾਨ ਦੀ ਸੱਜਿਆ ਹੈ , ਭਲੇ ਹੀ ਇਹ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਜੋ ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ ਕੁੱਝ ਨੁਕਸਾਨ ਕੀਤਾ ਹੈ ਉੱਤੇ ਪ੍ਰਵ੍ਰੱਤ ਹੈ ? ਦਲੀਲ਼ ਦੀ ਖਾਤਰ ਅਸੀ ਇੱਕ ਪਲ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਆਪਣੇ ਪਿਛਲੇ ਜਨਮ ਵਿੱਚ ਕੁੱਝ ਦੋਸ਼ ਕੀਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਭਗਵਾਨ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਗਾਂ , ਬਿੱਲੀ , ਦਰਖਤ , ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਦੂੱਜੇ ਜਾਨਵਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਸਰੂਪ ਬਦਲਨ ਦੇ ਦੁਆਰੇ ਦੰਡਿਤ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹਨ . ਤੁਸੀ ਧਰਮੀ ਸੱਜਿਆ ਵਿੱਚ ਇਸ ਬਦਲਾਵਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਗਿਣਨਾ ਕਰਣ ਲਈ ਘੱਟ ਵਲੋਂ ਘੱਟ ਅੱਸੀ ਚਾਰ ਕਮੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ . ਮੈਨੂੰ ਦੱਸੋ , ਹਾਸਾ , ਸੱਜਿਆ ਦੇ ਨਾਮ ਉੱਤੇ ਬੜਾਵਾ , ਮਨੁੱਖ ਆਦਮੀ ਉੱਤੇ ਕੋਈ ਸੁਧਾਰਾਤਮਕ ਪ੍ਰਭਾਵ ਹੈ ? ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਕਿੰਨੇ ਤੁਹਾਥੋਂ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕੀਤੀ ਹੈ , ਜੋ ਆਪਣੇ ਪਿਛਲੇ ਜਨਮਾਂ ਵਿੱਚ ਹੋਣ ਲਈ ਕਿਸੇ ਵੀ ਪਾਪ ਗਦਹੇ ਸਨ ? ਬਿਲਕੁੱਲ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕੋਈ ਇੱਕ ! ਤਥਾਕਥਿਤ ਪੁਰਾਣ ( ਸਥਾਨਾਂਤਰਗਮਨ ) ਦੇ ਸਿੱਧਾਂਤ ਵਿੱਚ ਕੁੱਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੈ , ਲੇਕਿਨ ਇੱਕ ਪਰੀ ਕਥਾ ਹੈ . ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਚਰਚੇ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਇਸ ਅਕਹਿ ਕੂੜਾ ਲਿਆਉਣ ਦਾ ਇਰਾਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ . ਕੀ ਤੂੰ ਸੱਚ ਵਿੱਚ ਪਤਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਸਭਤੋਂ ਸਰਾਪਿਆ ਪਾਪ ਗਰੀਬ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ ? ਹਾਂ , ਗਰੀਬੀ ਇੱਕ ਪਾਪ ਹੈ , ਇਹ ਇੱਕ ਸੱਜਿਆ ਹੈ ! ਸਰਾਪਿਆ ਸਿੱਧਾਂਤਪ੍ਰੇਮੀ , ਵਿਧਿਵੇੱਤਾ , ਜਾਂ ਵਿਧਾਇਕ ਜੋ ਜਿਆਦਾ ਜਘੰਨਿ ਪਾਪਾਂ ਦੀ ਦਲਦਲ ਵਿੱਚ ਧੱਕਾ ਆਦਮੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਉਪਰਾਲੀਆਂ ਦਾ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਕੀਤਾ . ਕੀ ਇਹ ਤੁਹਾਡੇ ਸਭ ਭਗਵਾਨ ਗਿਆਨ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਉਹ ਸੱਚ ਜਾਣਨੇ ਦੇ ਬਾਅਦ ਹੀ ਲੱਖਾਂ ਅਨਕਹੀ ਦੁੱਖਾਂ ਅਤੇ ਕਠਿਨਾਇਆਂ ਆਇਆ ਸੀ ਸਕਦਾ ਹੈ ? ਕੀ , ਆਪਣੇ ਸਿੱਧਾਂਤ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ , ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ , ਜੋ ਆਪਣੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਦੀ ਕੋਈ ਪਾਪ ਦੇ ਦੁਆਰੇ , ਨਿਮਨ ਜਾਤੀ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਪਰਵਾਰ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਦੇ ਕਿਸਮਤ ਦਾ ਹੈ ? ਉਹ ਗਰੀਬ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਇੱਕ ਸਕੂਲ ਲਈ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸੱਕਦੇ . ਇਹ ਉਸਦੀ ਕਿਸਮਤ ਹੈ ਲਈ ਤਿਆਗ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜੋ ਲੋਕ ਇੱਕ ਉੱਚ ਜਾਤੀ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ ਵਲੋਂ ਦੁਸ਼ਮਣੀ . ਉਸਦਾ ਅਗਿਆਨ , ਉਸਦੀ ਗਰੀਬੀ , ਅਵਮਾਨਨਾ ​​ਅਤੇ ਉਹ ਦੂਸਰੀਆਂ ਵਲੋਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਸਮਾਜ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਕਠੋਰ ਹੋਵੇਂਗਾ . ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਪਾਪ ਹੈ , ਜੋ ਨਤੀਜਾ ਭੁਗਤਣ ਹੋਵੋਗੇ ਪ੍ਰਤਿਬਧ ? ਭਗਵਾਨ , ਜਾਂ ਉਹ , ਜਾਂ ਕਿ ਸਮਾਜ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਿੱਖਿਆ ? ਉਹ ਲੋਕ ਹਾਂ , ਜੋ ਜਾਣਬੂੱਝਕੇ ਸਵਾਰਥੀ ਅਤੇ ਗਰਵ ਬਾਹਮਣ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਅਨਭਿਗਿਅ ਰੱਖਿਆ ਉੱਤੇ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਜੇ ਦੇ ਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡਾ ਕੀ ਵਿਚਾਰ ਹੈ ? ਜੇਕਰ ਸੰਜੋਗ ਵਲੋਂ ਇਸ ਗਰੀਬ ਜੀਵ ਆਪਣੇ ਪਵਿਤਰ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦੇ ਕੁੱਝ ਸ਼ਬਦ ਸੁਣਿਆ , ਵੇਦ , ਇਸ ਬਾਹਮਣ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਪਿਘਲਾ ਸੀਸਾ ਪਾਇਆ . ਜੇਕਰ ਉਹ ਕਿਸੇ ਵੀ ਪਾਪ ਕੀਤਾ ਹੈ , ਜੋ ਕਰਣ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਦਾਰ ਰੋਕਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ? ਖਾਮਿਆਜਾ ਸਹੋ ਕੌਣ ਸੀ ? ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਦੋਸਤਾਂ , ਇਸ ਸਿੱਧਾਂਤੋਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਾਧਿਕਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਵਰਗਾਂ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ . ਉਹ ਉਹ ਸੱਤਾ ਵਾਰਿਸ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਿੱਧਾਂਤੋਂ ਦੀ ਮਦਦ ਦੇ ਨਾਲ ਲੁੱਟ ਲਿਆ ਪੈਸਾ ਦਾ ਔਚਿਤਿਅ ਸਾਬਤ ਕਰਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਹੈ . ਕਿਤੇ ਆਤਮਾ ਦੀ ਅਮਰਤਾ ਵਿੱਚ ਕੇਵਲ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਫਰਮ ਆਸਤੀਕ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਹੈ , ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਸਾਰੇ ਦੇ ਕੋਲ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਚੋਰੀ – ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਲੇਖਕ Upton Sinclair ਜੋ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ( ਮਿਆ ਪ੍ਰਤੀਲੇਖਕ ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਸਿੰਕਲੇਇਰ ਛੋਟੀ ਪੁਸਤਕ ਧਰਮ ਦੇ ਮੁਨਾਫੇ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ) . ਉਹ ਆਪਣੀ ਇੱਛਿਆ ਵਲੋਂ ਤੁਸੀ ਇਸ ਪਰਿਕ੍ਰੀਆ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦੇ ਹੋ . ਜਾਵੇਗਾ ਧਾਰਮਿਕ ਉਪਦੇਸ਼ਕਾਂ ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ possessors ਦੇ ਵਿੱਚ ਗੰਦਾ ਗੰਢ-ਜੋੜ ਜੇਲਾਂ ਦੇ ਵਰਦਾਨ , ਫਾਹੀ ਦਾ ਤਖ਼ਤਾ , knouts ਅਤੇ ਮਨੁੱਖ ਜਾਤੀ ਲਈ ਸਾਰੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਿੱਧਾਂਤੋਂ ਵਲੋਂ ਉੱਤੇ ਲਿਆਇਆ .
ਮੈਂ ਪੁੱਛਣਾ ਕਿਉਂ ਆਪਣੇ ਸਰਵਸ਼ਕਤੀਮਾਨ ਰੱਬ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਵਾਪਸ ਫੜ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਉਹ ਇੱਕ ਪਾਪ ਜਾਂ ਦੋਸ਼ ਕਰਣ ਦੇ ਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਹੈ . ਇਹ ਭਗਵਾਨ ਲਈ ਬੱਚੀਆਂ ਦਾ ਖੇਲ ਹੈ . ਉਹ ਕਿਉਂ ਮਾਰਿਆ ਨਹੀਂ ਲੜਾਈ ਪਰਮਾਤਮਾਵਾਂ ? ਉਹ ਆਪਣੇ ਮਨ ਵਲੋਂ ਕਿਉਂ ਕੱਟਣਾ ਲੜਾਈ ਦੇ ਰੋਸ਼ ਨਹੀਂ ਸੀ ? ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਹ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਆਪਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸੰਤਾਪ ਦਾ ਮਨੁੱਖਤਾ ਬਚਾ ਸੱਕਦੇ ਸਨ . ਕਿਉਂ ਉਹ ਅੰਗਰੇਜਾਂ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਮਨ ਵਿੱਚ ਬੈਠਵਾਨਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ humanistic ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਇੰਨਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਇੱਛਿਆ ਵਲੋਂ ਭਾਰਤ ਛੱਡ ਸੱਕਦੇ ਹਾਂ ? ਮੈਂ ਪੁੱਛਣਾ ਕਿਉਂ ਉਹ ਪੂੰਜੀਵਾਦੀ ਸਾਰੇ ਵਰਗਾਂ ਦੇ ਦਿਲਾਂ ਪਰੋਪਕਾਰੀ ਮਾਨਵਤਾਵਾਦ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂਨੂੰ ਉਤਪਾਦਨ ਦੇ ਸਾਧਨ ਦੇ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਅਧਿਕਾਰ ਦੇਣ ਲਈ ਅਤੇ ਇਸ ਪੈਸੇ ਦੇ ਬੰਧਨਾਂ ਵਲੋਂ ਪੂਰੇ ਸ਼ਰਮਿਕ ਮਨੁੱਖਤਾ ਅਜ਼ਾਦ ਹੋਵੇਗਾ ਪ੍ਰਾਂਪਟ ਦੇ ਨਾਲ ਭਰ ਨਹੀਂ ਹੈ . ਤੁਸੀ ਸਮਾਜਵਾਦੀ ਸਿੱਧਾਂਤ ਦੀ ਅਸਾਧਤਾ ਬਹਿਸ ਕਰਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ , ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਰਵਸ਼ਕਤੀਮਾਨ ਰੱਬ ਲਈ ਛੱਡਣ ਲਈ ਇਸਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਣ . ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਮਾਜਵਾਦੀ ਸਿੱਧਾਂਤ ਦੇ ਗੁਣ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦੂਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇੱਕੋ ਜਿਹੇ ਕਲਿਆਣ ਦਾ ਸੰਬੰਧ ਹੈ ਸੱਮਝਦੇ ਹੈ , ਲੇਕਿਨ ਉਹ ਇਹ ਬਹਾਨਿਆ ਹੈ ਕਿ ਇਸਨੂੰ ਲਾਗੂ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦੇ ਦੇ ਤਹਿਤ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਦੇ ਹਾਂ . ਚਲਾਂ ਸਰਵਸ਼ਕਤੀਮਾਨ ਵਿੱਚ ਕਦਮ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਉਚਿਤ ਤਰੀਕੇ ਵਲੋਂ ਚੀਜਾਂ ਦੀ ਵਿਵਸਥਾ . ਕੋਈ ਅਤੇ ਜਿਆਦਾ ਦਲੀਲ਼ ਕੱਟ ! ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੱਸ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਬਰੀਟੀਸ਼ ਸ਼ਾਸਨ ਕਿਉਂਕਿ ਭਗਵਾਨ ਇੱਛਾਸ਼ਕਤੀ ਲੇਕਿਨ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀ ਅਤੇ ਇਸਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਣ ਲਈ ਸਾਹਸ ਦੀ ਕਮੀ ਲਈ ਨਹੀਂ ਹੈ . ਇਹੀ ਨਹੀਂ , ਉਹ ਸਾਨੂੰ ਭਗਵਾਨ ਦੀ ਸਹਿਮਤੀ ਦੇ ਨਾਲ ਅਧੀਨਤਾ ਦੇ ਤਹਿਤ ਰੱਖ ਰਹੇ ਹਾਂ , ਲੇਕਿਨ ਇਹ ਬੰਦੂਕਾਂ ਅਤੇ ਰਾਇਫਲੋਂ , ਬੰਬ ਅਤੇ ਗੋਲੀਆਂ , ਪੁਲਿਸ ਅਤੇ ਮਿਲਿਸ਼ਿਆ ਦੇ ਜੋਰ ਦੇ ਨਾਲ ਹੈ , ਅਤੇ ਸਭ ਵਲੋਂ ਉੱਤੇ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਸਾਡੀ ਉਦਾਸੀਨਤਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਸਭਤੋਂ ਦੁ : ਖਦ ਪਾਪ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ , ਉਹ ਇਹ ਹੈ ਕਿ , ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੇ ਦੁਆਰੇ ਇੱਕ ਰਾਸ਼ਟਰ ਦੇ ਸ਼ੋਸ਼ਣ . ਰੱਬ ਕਿੱਥੇ ਹੈ ? ਉਹ ਕੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ? ਕੀ ਉਹ ਇਸਨੂੰ ਵਲੋਂ ਬਾਹਰ ਇੱਕ ਰੋਗਗਰਸਤ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ ? ਇੱਕ ਨੀਰਾਂ ! ਇੱਕ ਚੰਗੇਜ ਖਾਨ ! ਹੇਠਾਂ ਉਸਦੇ ਨਾਲ !
ਹੁਣ ਵਿਨਿਰਮਤ ਦਲੀਲ਼ ਦਾ ਇੱਕ ਅਤੇ ਟੁਕੜਾ ! ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਪੁੱਛਦੇ ਹਨ ਕਿ ਮੈਂ ਇਸ ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਮੂਲ ਹੈ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਉਤਪੱਤੀ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰੇਗਾ . ਚਾਰਲਸ ਡਾਰਵਿਨ ਲਈ ਇਸ ਵਿਸ਼ੇ ਉੱਤੇ ਕੁੱਝ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਪਾ ਕਰਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਹੈ . ਪੜ੍ਹਾਈ ਆਪਣੀ ਕਿਤਾਬ . ਇਸਦੇ ਇਲਾਵਾ , ਸੋਹਾਂ ਸਵਾਮੀ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਨਜ਼ਰ commonsense ਤੁਸੀ ਇੱਕ ਸੰਤੋਸ਼ਜਨਕ ਜਵਾਬ ਮਿਲ ਜਾਵੇਗਾ . ਇਸ ਵਿਸ਼ੇ ਜੀਵ ਵਿਗਿਆਨ ਅਤੇ ਕੁਦਰਤੀ ਇਤਹਾਸ ਦੇ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧ ਹੈ . ਇਹ ਕੁਦਰਤ ਦੀ ਇੱਕ ਘਟਨਾ ਹੈ . ਨੀਹਾਰਿਕਾਵਾਂਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਵੱਖਰਾ ਪਦਾਰਥਾਂ ਦੇ ਆਕਸਮਿਕ ਮਿਸ਼ਰਣ ਇਸ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾ . ਕਦੋਂ ? ਇਤਹਾਸ ਦਾ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕਰਣ ਲਈ ਇਹ ਪਤਾ ਹੈ . ਇੱਕ ਹੀ ਪਰਿਕ੍ਰੀਆ ਪਸ਼ੁਆਂ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਦਮੀ ਕੀਤੀ ਹੈ ਕਿ ਲੰਬੇ ਸਮਾਂ ਵਿੱਚ . ਡਾਰਵਿਨ ਪ੍ਰਜਾਤੀ ਦੀ ਉਤਪੱਤੀ . ਸਭ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਤਰੱਕੀ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਕੁਦਰਤ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਰਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਦੇ ਮੁਨਾਫ਼ਾ ਲਈ ਕੁਦਰਤ ਦਾ ਵਰਤੋ ਕਰਣ ਦੀਆਂ ਕੋਸ਼ਸ਼ਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਲਗਾਤਾਰ ਸੰਘਰਸ਼ ਦੀ ਵਜ੍ਹਾ ਵਲੋਂ ਹੈ . ਇਹ ਇਸ ਘਟਨਾ ਦਾ ਛੋਟਾ ਸਕੇਚ ਹੈ .
ਤੁਹਾਡਾ ਅਗਲਾ ਸਵਾਲ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿਉਂ ਇੱਕ ਬੱਚਾ ਅੰਨ੍ਹਾ ਜਾਂ ਲੰਗੜਾ ਦਾ ਜਨਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ , ਭਲੇ ਹੀ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਿਛਲੇ ਜਨਮ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪਾਪੀ ਨਹੀਂ ਸੀ . ਇਸ ਸਮੱਸਿਆ ਦੇ ਇੱਕ ਸਿਰਫ ਜੈਵਿਕ ਘਟਨਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜੀਵ ਦੇ ਦੁਆਰੇ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਇੱਕ ਸੰਤੋਸ਼ਜਨਕ ਢੰਗ ਵਲੋਂ ਸਮੱਝਾਇਆ . ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮੁਤਾਬਕ ਪੂਰੇ ਬੋਝ ਜਿਸਦਾ ਜਾਗਰੂਕ ਜਾਂ ਬੇਹੋਸ਼ ਕਰਮਾਂ ਵਿਈਤੀਕਰਣ ਦੇ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਬੱਚੇ ਦਾ ਉਸਦੇ ਜਨਮ ਦੇ ਪੂਰਵ ਮਾਤਾ – ਪਿਤਾ ਦੇ ਮੋਢੀਆਂ ਉੱਤੇ ਟਿਕੀ ਹੋਈ ਹੈ .
ਤੁਸੀ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਹੁਣੇ ਤੱਕ ਇੱਕ ਅਤੇ ਸਵਾਲ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ , ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਕੇਵਲ ਬਚਕਾਨਾ ਹੈ . ਸਵਾਲ ਇਹ ਹੈ : ਜੇਕਰ ਭਗਵਾਨ ਵਾਸਤਵ ਵਿੱਚ ਅਸਤੀਤਵ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹੈ , ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਉੱਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਿਉਂ ਆਏ ਹੋ ? ਸੰਖਿਪਤ ਅਤੇ ਸੰਖਿਪਤ ਮੇਰਾ ਜਵਾਬ ਹੋਵੇਗਾ . ਫਰਕ ਸਿਰਫ ਇੰਨਾ ਹੈ ਕਿ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਭਗਵਾਨ ਦੇ ਲੱਗਭੱਗ ਇੱਕ ਸਾਰਵਭੌਮਿਕ ਘਟਨਾ ਅਤੇ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਲੋਂ ਵਿਕਸਿਤ ਧਾਰਮਿਕ ਦਰਸ਼ਨ ਹੈ : ਜਿਵੇਂ ਕ‌ਿ ਉਹ ਭੂਤ ਅਤੇ ਬੁਰੀ ਰੂਹਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਣ ਲਈ ਆਉਂਦੇ ਹੋ , ਤਾਂ ਉਹ ਵੀ ਭਗਵਾਨ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੀ ਇੱਕ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਿਆਰ ਹੈ . ਹਾਲਾਂਕਿ , ਮੈਂ ਕੱਟਰਪੰਥੀ ਦਰਸ਼ਨ ਦੇ ਨਾਲ ਅਸਹਮਤ ਨਹੀਂ ਹੈ . ਇਹ ਸ਼ੋਸ਼ਕੋਂ ਜੋ ਸੁਪ੍ਰੀਮ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ ਦੇ ਅਸਤੀਤਵ ਦੇ ਉਪਦੇਸ਼ ਵਲੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਅਧੀਨਤਾ ਦੇ ਤਹਿਤ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਭਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮੂਲ ਗੁਣ ਹੈ , ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਇੱਕ ਅਧਿਕਾਰ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਕੋਲ ਵਲੋਂ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਾਧਿਕਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਦੀ ਹਾਲਤ ਲਈ ਮਨਜ਼ੂਰੀ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਹੈ . ਮੈਂ ਜਰੂਰੀ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਲੰਬੇ ਸਮਾਂ ਵਿੱਚ ਸਾਰੇ ਧਰਮਾਂ , ਧਰਮਾਂ , ਧਾਰਮਿਕ ਦਰਸ਼ਨ ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕ creeds ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਹੋਰ ਅਜਿਹੀ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਅਤਿਆਚਾਰੀ ਅਤੇ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਸੰਸਥਾਨਾਂ , ਪੁਰਸ਼ਾਂ ਅਤੇ ਵਰਗਾਂ ਦੇ ਸਮਰਥਕਾਂ ਬਨਣ ਉੱਤੇ ਵੱਖ ਨਹੀਂ ਹੈ . ਕਿਸੇ ਵੀ ਰਾਜੇ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਬਗ਼ਾਵਤ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹਰ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪਾਪ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ .
ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਭਗਵਾਨ ਦੀ ਉਤਪੱਤੀ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿੱਚ ਹੈ , ਮੇਰੇ ਵਿਚਾਰ ਹੈ ਕਿ ਆਦਮੀ ਆਪਣੀ ਕਲਪਨਾ ਵਿੱਚ ਭਗਵਾਨ ਬਣਾਇਆ ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੀ ਕਮਜੋਰੀਆਂ , ਸੀਮਾਵਾਂ ਅਤੇ ਕਮੀਆਂ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੈ . ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਹ ਸਾਰੇ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਪਰੀਸਥਤੀਆਂ ਦਾ ਸਾਮਣਾ ਕਰਣ ਲਈ ਅਤੇ ਹੈ ਕਿ ਉਸਦੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਹੋਰ ਵੀ ਬਖ਼ਤਾਵਰੀ ਅਤੇ ਸੰਪੰਨਤਾ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਵਿਸਫੋਟ ਨੂੰ ਨਿਅੰਤਰਿਤ ਕਰਣ ਲਈ ਸਾਰੇ ਖਤਰ‌ੀਆਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਣ ਦਾ ਸਾਹਸ ਮਿਲਿਆ ਹੈ . ਭਗਵਾਨ , ਉਸਦੀ ਸਨਕੀ ਕਾਨੂੰਨਾਂ ਅਤੇ ਮਾਤਾ – ਪਿਤਾ ਦੀ ਉਦਾਰਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਕਲਪਨਾ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਰੰਗ ਦੇ ਨਾਲ ਚਿਤਰਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ . ਉਹ ਇੱਕ ਨਿਵਾਰਕ ਦੇ ਕਾਰਕ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਆਪਣੇ ਰੋਸ਼ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਸਹੁਰਾ-ਘਰ ਵਾਲੀਆਂ ਨੂੰ ਵਾਰ – ਵਾਰ ਫੈਲਾਇਆ ਹੋਇਆ ਰਹੇ ਸਨ ਤਾਂ ਉਸ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਸਮਾਜ ਲਈ ਇੱਕ ਖ਼ਤਰਾ ਨਹੀਂ ਬੰਨ ਸਕਦਾ . ਉਹ ਦੁਖੀ ਆਤਮਾ ਦਾ ਰੋਣਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਪਿਤਾ ਅਤੇ ਮਾਂ , ਭੈਣ ਅਤੇ ਭਰਾ , ਭਰਾ ਅਤੇ ਦੋਸਤ ਜਦੋਂ ਸੰਕਟ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਇਕੱਲੇ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਕਮਜੋਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਖਡ਼ਾ ਕਰਣ ਲਈ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ . ਉਹ ਸਰਵਸ਼ਕਤੀਮਾਨ ਸੀ ਅਤੇ ਕੁੱਝ ਵੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ . ਰੱਬ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਸੰਕਟ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਲਈ ਲਾਭਦਾਇਕ ਹੈ .
ਸੋਸਾਇਟੀ ਭਗਵਾਨ ਵਿੱਚ ਇਸ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਲੜਾਈ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇਹ ਮੂਰਤੀ ਪੂਜਾ ਅਤੇ ਧਰਮ ਦੇ ਹੋਰ ਸੰਕੀਰਣ ਧਾਰਨਾਵਾਂ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਲੜਾਈ ਲੜੀ . ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੈਰਾਂ ਉੱਤੇ ਖਡ਼ਾ ਕਰਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਣਗੇ . ਯਥਾਰਥਵਾਦੀ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ , ਉਹ ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਤਰਫ ਸੁੱਟ ਅਤੇ ਸਾਹਸ ਅਤੇ ਬਹਾਦਰੀ ਦੇ ਨਾਲ ਸਾਰੇ ਵਿਰੋਧੀ ਦਾ ਸਾਮਣਾ ਕਰਣਾ ਹੋਵੇਗਾ . ਇਹ ਠੀਕ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰੇ ਮਨ ਦੀ ਰਾਜ ਹੈ . ਮੇਰੇ ਦੋਸਤਾਂ , ਇਹ ਮੇਰਾ ਘਮੰਡ ਨਹੀਂ ਹੈ , ਇਹ ਮੇਰਾ ਸੋਚਣ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਨਾਸਤਿਕ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ . ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਭਗਵਾਨ ਵਿੱਚ ਮੇਰਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨੂੰ ਮਜਬੂਤ ਬਣਾਉਣ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਕਰਣ ਲਈ ਹਰ ਦਿਨ ਅਰਦਾਸ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਦੇ ਦੁਆਰੇ , ਮੈਂ ਮੇਰੀ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਸੁਧਾਰ ਲਿਆ ਸੱਕਦੇ ਹਾਂ ( ਇਹ ਮੈਂ ਆਦਮੀ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਉੱਤੇ ਸਭਤੋਂ ਅਪਮਾਨਿਤ ਅਧਿਨਿਯਮ ਉੱਤੇ ਵਿਚਾਰ ) ਨਹੀਂ ਹੈ , ਅਤੇ ਨਹੀਂ ਹੀ ਮੈਂ ਅੱਗੇ ਖ਼ਰਾਬ ਹੋ ਸੱਕਦੇ ਹਾਂ ਇਹ . ਮੈਂ ਕਈ ਸਾਹਸਪੂਰਵਕ ਸਾਰੇ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ਦਾ ਸਾਮਣਾ ਕਰਣਾ ਪੈ ਰਿਹਾ ਨਾਸਤਿਕਾਂ ਦਾ ਪੜ੍ਹਿਆ ਹੈ , ਤਾਂ ਮੈਂ ਉੱਚ ਅਤੇ ਪਿਛਲੇ ਕਰਣ ਲਈ ਸਿੱਧਾ ਸਿਰ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖੜੇ ਕਰਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ , ਉੱਤੇ ਵੀ ਫਾਹੀ ਦਾ ਤਖ਼ਤਾ .
ਸਾਨੂੰ ਦੇਖਣ ਲਈ ਕਿਵੇਂ ਮੈਂ ਦ੍ਰੜ ਹਾਂ . ਮੇਰੇ ਦੋਸਤਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਨੇ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਪੁੱਛਿਆ ਅਰਦਾਸ ਕਰਣ ਦੇ ਲਈ . ਜਦੋਂ ਮੇਰੀ ਨਾਸਤਿਕਤਾ ਦੇ ਬਾਰੇ ਵਿੱਚ ਦੱਸਿਆ , ਉਨ੍ਹਾਂਨੇ ਕਿਹਾ , ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਪਿਛਲੇ ਦਿਨ ਆਉਂਦੇ ਹਾਂ , ਤੁਸੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸ . ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ ਮੈਂ ਕਿਹਾ , ਨਹੀਂ , ਪਿਆਰਾ ਸੱਜਣ ਵਿਅਕਤੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ , ਇਹ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ . ਮੈਂ ਇਹ ਗਿਰਾਵਟ ਅਤੇ ਨੈਤਿਕ ਪਤਨ ਦੇ ਇੱਕ ਅਧਿਨਿਯਮ ਉੱਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ . ਅਜਿਹੇ ਛੋਟਾ ਸਵਾਰਥ ਦੇ ਲਈ , ਮੈਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਅਰਦਾਸ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਰੀਡਰ ਅਤੇ ਦੋਸਤਾਂ ਕਰੇਗਾ , ਇਹ ਘਮੰਡ ਹੈ ? ਜੇਕਰ ਅਜਿਹਾ ਹੈ , ਤਾਂ ਮੈਂ ਇਸਦੇ ਲਈ ਖੜੇ ਹੋ ਜਾਓ .

..............................
ਇੱਕ ਵਾਰ ਔਰਤਾਂ ਬੋਲੀਆਂ ਪਾ ਕੇ ਨਚ ਰਹੀਆਂ ਸਨ
ਇੱਕ ਕੁੜੀ ਕਹਿੰਦੀ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਬੋਲੀ ਪਾਉਣੀ ਸਿਖਾਓ
ਇਕ ਬਜੁਰਗ ਔਰਤ ਨੇ ਸਮਝਾਇਆ
ਬਾਹਰੀਂ ਬਰਸੀਂ ਖੱਟਣ ਗਿਆ ਸੀ ਖਟ ਕੇ ਲਿਆਇਆ ....... ਤੋਂ ਬਾਦ ਜੋ ਵੀ ਸ਼ਬਦ ਹੋਵੇ ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਮਿਲਦਾ ਜੁਲਦਾ ਸ਼ਬਦ ਅਗਲੀ ਸਤਰ ਵਿਚ ਜੋੜ ਲਓ ਬਣ ਗਈ ਬੋਲੀ
ਕੁੜੀ ਨੇ ਝੱਟ ਬੋਲੀ ਪਾ ਦਿੱਤੀ
ਬਾਹਰੀਂ ਬਰਸੀਂ ਖੱਟਣ ਗਿਆ ਸੀ ਖਟ ਕੇ ਲਿਆਇਆ ਮੱਝ
ਅੰਦਰ ਵੜਦੀ ਦੀ ਕੁੜਤੀ ਹੋ ਗਈ ਕਾਲੀ
ਔਰਤਾਂ ਕਹਿੰਦਿਆਂ ਇਹ ਕੀ ਗੱਲ ਹੋਈ ਤੁੱਕ ਮਿਲੀ
ਅੱਗੋਂ ਕੁੜੀ ਕਹਿੰਦੀ ਮਿਲੀ ਕਿਓਂ ਨਹੀਂ ਮੱਝ ਵੀ ਕਾਲੀ ਕੁੜਤੀ ਵੀ ਕਾਲੀ

....................
ਮੈਂ ਨਾਈ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ਤੇ ਬੈਠਾ ਆਪਣੀ ਵਾਰੀ ਦੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ ਅਖਬਾਰ ਪੜ੍ਹ ਰਿਹਾ ਸਾਂ
ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਹੀ ਇੱਕ ਛੇ ਕੁ ਸਾਲ ਦਾ ਬੱਚਾ ਆ ਬੈਠਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਨਾਈ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਦੀ ਹਜਾਮਤ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਆਦਮੀ ਦੀ ਹਜਾਮਤ ਖਤਮ ਹੋਈ ਤਾਂ ਉਹ ਉਠ ਕੇ ਨਾਈ ਨੂੰ ਕਹਿਣ ਲੱਗਾ ਆਹ ਬੇਟੇ ਦੀ ਕਟਿੰਗ ਕਰੋ ਮੈਂ ਹੁਣੇ ਆਇਆ
ਨਾਈ ਉਸ ਬੱਚੇ ਦੀ ਹਜਾਮਤ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਿਆ
ਬੱਚੇ ਦੀ ਹਜਾਮਤ ਖਤਮ ਹੋਈ ਤਾਂ ਉਹ ਉਠ ਕੇ ਜਾਣ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਨਾਈ ਕਹਿੰਦਾ
ਬੇਟੇ ਬੈਠ ਜਾਹ ਤੇਰੇ ਪਾਪਾ ਨੂੰ ਆ ਲੈਣ ਦੇ
ਉਹ ਬੱਚਾ ਕਹਿੰਦੇ ਮੇਰੇ ਪਾਪਾ ਤਾਂ ਚੰਡੀਗੜ ਨੇ
ਨਾਈ ਨੇ ਪੁਛਿਆ ਉਹ ਕੌਣ ਸੀ ਜੋ ਤੈਨੂੰ ਬੈਠਾ ਕੇ ਗਿਆ ਸੀ ?
ਬੱਚਾ ਕਹਿੰਦਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਉਹ ਅੰਕਲ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਰਸਤੇ ਚ ਮਿਲੇ ਸੀ ਕਹਿੰਦੇ
ਤੇਰੇ ਵਾਲ ਲੰਮੇ ਹੋ ਗਏ ਨੇ ਚੱਲ ਤੇਰੀ ਮੁਫਤ ਚ ਕਟਿੰਗ ਕਰਵਾ ਕੇ ਦਵਾਂ

Author Unknown
...................................................
ਊੜਾ - ਉੱਠ ਸਵੇਰੇ ਜਾਗ
ਐੜਾ - ਆਲਸ ਨੀਂਦ ਤਿਆਗ
ਈੜੀ - ਇਸ਼ਨਾਨ ਕਰ ਪਿਆਰੇ
ਸੱਸਾ - ਸਾਫ਼ ਦੰਦ ਕਰ ਸਾਰੇ
ਹਾਹਾ - ਹੱਥ ਵਿਚ ਗੁਟਕਾ ਲੈ ਕੇ
ਕਕਾ - ਕਰ ਲੈ ਪਾਠ ਤੂੰ ਬਹਿ ਕੇ
ਖੱਖਾ - ਖੁਸ਼ੀ ਖੁਸ਼ੀ ਪੜ੍ਹ ਬਾਣੀ
ਗੱਗਾ - ਗਿਆਨਵਾਨ ਹੋ ਪ੍ਰਾਨੀ
ਘੱਘਾ - ਘਰ ਵਿਚ ਹੀ ਨਾ ਬਹਿ ਜੀ
ਙੰਙਾ - ਵਾਂਗ ਨਾ ਖਾਲੀ ਰਹਿ ਜੀ
ਚੱਚਾ - ਚਲ ਤੂੰ ਗੁਰੂ ਦੁਆਰੇ
ਛੱਛਾ - ਛਡ ਕੇ ਅਉਗੁਣ ਸਾਰੇ
ਜੱਜਾ - ਜਗਤ ਗੁਰੂ ਨੂੰ ਵੇਖ
ਝੱਝਾ - ਝੁੱਕ ਕੇ ਮਥਾ ਟੇਕ
ਞੰਞਾ - ਞਾਣੀ ਞਾਣ ਪਿਆਰਾ
ਟੇੰਕਾ - ਟੁੱਟੀ ਗੰਢਣਹਾਰਾ
ਠੱਠਾ - ਠੋਕਰ ਨਾ ਤੂੰ ਖਾਵੀਂ
ਡੱਡਾ - ਡੋਲ ਨਾ ਕਿਧਰੇ ਜਾਵੀਂ
ਢੱਢਾ - ਢੱਕੇ ਪੜਦੇ ਤੇਰੇ
ਣਾਣਾ - ਜਾਣੀ ਚਾਰ ਚੁਫੇਰੇ
ਤੱਤਾ - ਤਿਆਗ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ
ਥੱਥਾ - ਥੋੜ੍ਹੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤੇਰੀ
ਦੱਦਾ - ਦਿਲ ਨਾ ਕਦੇ ਦੁਖਾਵੀਂ
ਧੱਧਾ - ਧਿਆਨ ਨਾਮ ਵਿਚ ਲਾਵੀਂ
ਨੰਨਾ - ਨਿੰਦਿਆ ਚੁਗਲੀ ਛਡਦੇ
ਪੱਪਾ - ਪਾਪ ਦਿਲੋਂ ਤੂੰ ਕਢਦੇ
ਫੱਫਾ - ਫੇਰ ਨੀ ਇਥੇ ਆਉਣਾ
ਬੱਬਾ - ਬਾਅਦ 'ਚ ਪਉ ਪਛਤਾਉਣਾ
ਭੱਭਾ - ਸਰਬੱਤ ਦਾ ਲੋਚੀਂ
ਮੰਮਾ - ਮਾੜਾ ਕਦੇ ਨਾ ਸੋਚੀਂ
ਯੱਯਾ- ਯਾਦ ਮੌਤ ਨੂੰ ਰਖੀਂ
ਰਾਰਾ - ਰੱਬ ਵਸਾ ਲੈ ਅਖੀਂ
ਲੱਲਾ - ਲਾਗ ਜਾ ਗੁਰਾਂ ਦੇ ਲੜ ਤੂੰ
ਵੱਵਾ - ਵਿਦਿਆ ਰੋਜ਼ ਰੋਜ਼ ਪੜ੍ਹ ਤੂੰ
ੜਾੜਾ-ਰਾੜ ਨਾ ਰਖੋ ਕੋਈ,ਸਭ ਦੇ ਅੰਦਰ ਮਾਲਿਕ
ਜੋਈ|

................................
ਇਕ ਅਮਲੀ ਦੂਸਰੇ ਅਮਲੀ ਨੂੰ
ਅਮਲੀ:-ਤੈਨੂੰ ਏਨੀ ਮਾਰ ਕਿਓਂ ਪਈ ?
ਅਮਲੀ:-ਕਲ ਬਰਾਤ ਵਿਚ ਬੋਲੀ ਗਲਤ ਪੈ ਗਈ ਸੀ,!
ਅਮਲੀ:-ਕਿਹੜੀ ?
ਅਮਲੀ:-ਬਾਰੀ ਬਰਸੀ ਖਟਨ ਗਿਆ ਸੀ ਖਟ ਕੇ ਲਿਆਂਦੀ ਤਾਰ, ਭੰਗੜਾ ਤਾ ਸਜਦਾ ਜੇ ਨੱਚੇ ਕੁੜੀ ਦਾ ਯਾਰ,!!

ਅਮਲੀ:-ਫੇਰ ਤਾਂ ਮਾਰ ਪੈਣੀ ਹੀ ਸੀ,
ਅਮਲੀ:-ਮੈਨੂੰ ਤੇ ਸਿਰਫ ਮਾਰ ਹੀ ਪਈ ਏ, ਜਿਹੜਾ ਨੱਚਿਆ ਸੀ ਉਸਦਾ ਪਰਸੋ ਭੋਗ ਹੈ...

Author Unknown
............................................................
ਪੁਰਾਣੇ ਸੰਦਾਂ ਦੀ ਪੁਕਾਰ ਅਤੇ ਪੁਰਾਤਨ ਵਿਰਸਾ
-ਸੁਖਮੰਦਰ ਸਿੰਘ (ਹਾਂਗਕਾਂਗ)

1. ਰੋਇਆ ਮਾਰ ਦੁਹੱਤੜ ਗੱਡਾ
ਮੈਂ ਸੀ ਸਭ ਸੰਦਾਂ ਤੋਂ ਵੱਡਾ,
ਮੇਰਾ ਖੋਲ਼ੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਅੱਡਾ, 
ਬੱਗੀਆਂ ਅੰਦਰ ਖੜੀਆਂ ਨੇ,
ਧੰਨ ਏ ਮੇਰਾ ਜਿਗਰਾ ਬਾਰਸ਼ਾਂ ਉੱਪਰ ਵਰੀਆਂ ਨੇ।

2. ਰੋਇਆ ਮਾਰ ਦੁਹੱਤੜ ਖੱਦਰ,
ਆਪਾਂ ਗੱਲ ਕਰਾਂਗੇ ਪੱਧਰ
ਪੈਟਾਂ ਪਾ ਕਸ ਲਏ ਕਸਬੱਧਰ,
ਲੋਕੀ ਬੜੇ ਸ਼ੌਕੀਨ ਨੇ।
ਝੁੱਲ ਦੋੜਿਆਂ ਜੋਗੇ ਕਰਤੇ,ਚੰਦਰੀ ਟੈਰਾਲੀਨ ਨੇ।

3. ਖੇਤਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਖੂਹ ਕੁਰਲਾਉਂਦਾ,
ਤੜਕੇ ੳੱਠਕੇ ਸੀ ਜੱਟ ਵਾਉਂਦਾ
ਮੈਂ ਸੀ ਮੁਫਤ ਮੁਫਤ ਕੰਮ ਆੳਂੁਦਾ,
ਕਦਰ ਘਟਾਤੀ ਬੋਰਾਂ ਨੇ।
ਮੇਰੇ ਜੱਟ ਸਾਥੀ ਨੂੰ ਲੁੱਟ ਲਿਆ, ਇੰਜਣ ਬਿਜਲੀ ਚੋਰਾਂ ਨੇ।

4. ਸਾਈਕਲ ਖੂੰਜੇ ਲੱਗਿਆ ਝਾਕੇ,
ਭਰਾਵੋ ਮਾੜੇ ਬਣ ਗਏ ਆਪੇ,
ਮੋਟਰ ਸਾਈਕਲ ਚੰਗਾ ਜਾਪੇ,
ਜ੍ਹੇੜਾ ਫੂਕੇ ਨੋਟਾਂ ਨੂੰ।
ਮੈਨੁੰ ਲੂਣ ਬਰਾਬਰ ਕਰਤਾ,ਸ਼ਰਮ ਨਹੀ ਆਉਂਦੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ।

5. ਰੇਡੀਉ ਰੋ ਰੋ ਕੇ ਕੁਰਲਾਉਂਦਾ,
ਮੈਂ ਹਰ ਥਾਂ ਦੀ ਖਬਰ ਸੁਣਾੳਂੁਦਾ 
ਫਿਰ ਵੀ ਲੋਕਾਂ ਮਨ ਨਹੀ ਭਾਉਂਦਾ,
ਕਿਉਂ ਘੱਟ ਗਾਣੇ ਆਉਂਦੇ ਐ।
ਜ੍ਹੇੜਾ ਘਰ ਖਰਚੇ ਦਾ ਬਣ ਗਿਆ, ਲੋਕੀ ਟੇਪ ਵਜਾਉਂਦੇ ਐ,

6. ਚੁੱਲਾ ਭੁੱਭਾਂ ਮਾਰ ਕੇ ਰੋਇਆ,
ਖਬਰੈ ਕੀ ਬੁੜੀਆਂ ਨੂੰ ਹੋਇਆ
ਮੇਰਾ ਅਸਲੋਂ ਧੋਣਾ ਧੋਇਆ, 
ਛੱਡਿਆ ਲਿੱਪਣ ਪੋਚਣ ਤੋਂ ।
ਹੀਟਰ ਗੋਬਰ ਗੈਂਸ ਲਵਾ ਲਏ, ਐਂਵੇ ਹੀ ਬਿਨ ਸੋਚਣ ਤੋਂ।

7. ਨਲਕਾ ਰੋ ਰੋ ਦੇਵੇ ਦੁਹਾਈਆਂ,
ਲੋਕੀ ਹੋ ਗਏ ਵਾਂਗ ਸ਼ੁਦਾਈਆਂ 
ਟੂਟੀਆਂ ਕੀ ਸਰਕਾਰ ਲੁਆਈਆਂ,
ਮੈਨੂੰ ਬੋਕੀ ਪਾਉਂਦੇ ਨਾ।
ਪਾਣੀ ਗਰਮ ਪੀਣ ਨੂੰ ਦੇਵਾਂ, ਫਿਰ ਵੀ ਮਨ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਨਾਂ ।

8. ਮੱਝਾਂ ਮੂੰਹ ਬਲਦਾਂ ਦੇ ਭੰਨਣ,
ਕਿੱਲੇ ਪੱਟਣ ਖੜੀਆਂ ਰੰਭਣ, 
ਚੱਲੀ ਕੀ ਕੰਬਾਈਨ ਦੁਕੱਮਣ,
ਪੱਠਾ ਜਾਂਦਾ ਰੂੜੀ ਨੂੰ। 
ਅਸੀਂ ਵਿੱਚ ਹਰੇ ਦੇ ,ਤਰਸ ਤਰਸ ਮਰ ਜਾਈਏ ਤੂੜੀ ਨੂੰ।

9. ਦੇਖੋ ਬਲਦ ਚਾਂਗਰਾਂ ਪਾੳਂਦੇ,
ਹੱਸ ਕੇ ਗੀਤ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਗਾਉਂਦੇ 
ਦੇਖੋ ਟਰੈਕਟਰ ਜੱਟ ਚਲਾੳਂਦੇ,
ਕਰੀ ਤਰੱਕੀ ਸੈਨਾ ਨੇ ।
ਛੁੱਟ ਗਈ ਜਾਨ ਫਲੇ ਤੋ ਸਾਡੀ ,ਵੱਡਣੀ ਕਣਕ ਕੰਬਾਈਨਾਂ ਨੇ।

10. ਕਰਦਾ ਜੋ ਜ੍ਹੀਦੇ ਮਨ ਭਾਉਂਦੈ,
ਹਰ ਕੋਈ ਅੱਗੇ ਵਧਣਾ ਚਾਹੁੰਦੈ 
ਗਿਆਂਨੀ ਮਨ ਜੋ ਗੱਲ ਸਮਝਾਉਂਦੈ ,
ਆ ਗਏ ਦਿਨ ਬਰਬਾਦੀ ਦੇ। 
ਛੱਡ ਕੇ ਧਰਮ ਸਿੱਖਣ ਅੰਗਰੇਜੀ , ਬਣਕੇ ਪੁੱਤ ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ।


***********************************************************************
-ਸੁਰਜੀਤ ਪਾਤਰ
ਮਾੜਕੂ ਜਿਹਾ ਕਵੀ
ਟੰਗ ਅੜਾ ਕੇ ਬਹਿ ਗਿਆ
ਸ਼ਬਦਕੋਸ਼ ਦੇ ਬੂਹੇ ਤੇ
ਅਖੇ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਆਉਣ ਦੇਣੇ
ਏਨੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਸ਼ਬਦ
ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਬਦਕੋਸ਼ ਵਿਚ

ਓਏ ਆਉਣ ਦੇ ਕਵੀਆ, ਆਉਣ ਦੇ
ਅੰਦਰੋਂ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਗਿਆਨੀ ਬੋਲਿਆ
ਨਾ ਆਉਣ ਦੇਈਂ ਆਪਣੀ ਕਵਿਤਾ ਵਿਚ

ਡਿਕਸ਼ਨਰੀ ਵਿਚ ਤਾਂ ਆਉਣ ਦੇ
ਅੱਗੇ ਨਹੀਂ ਆਈ ਲਾਲਟੈਣ
ਰੇਲ, ਟਾਈਮਪੀਸ, ਰੇਡੀਓ, ਕਲਾਕ
ਐਕਸਰੇ, ਟੀ ਵੀ, ਵੀਡੀਓ, ਟੈਸਟ ਟਿਊਬ
ਇਹ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਕਵਿਤਾ ਵਿਚ ਵੀ ਆ ਗਏ

ਹਜ਼ੂਰ ਇਹ ਕੋਈ ਲਫਜ਼ ਥੋੜੀ ਨੇ
ਇਹ ਤਾਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੇ
ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਮੈਂ ਹੁਣ ਕਿਹੜਾ ਰੋਕਦਾਂ
ਜੰਮ ਜੰਮ ਆਉਣ ਇਨਕੂਵੇਟਰ ਇਨਹੇਲਰ ਅਕੁਏਰੀਅਮ
ਇਨਵਰਟਰ, ਡਿਸ਼, ਸੀ ਡੀ
ਵੀ ਸੀ ਡੀ
ਡੀ ਵੀ ਡੀ
ਜੰਮ ਜੰਮ ਆਉਣ
ਆਪਣੇ ਪਿਤਾਵਾਂ
ਮਾਤਾਵਾਂ
ਨਿਰਮਾਤਾਵਾਂ ਦੇ ਰੱਖੇ ਹੋਏ ਨਾਂਵਾਂ ਸਮੇਤ
ਮੈਂ ਕਦੋਂ ਰੋਕਦਾਂ?

ਤੇ ਮੈ ਉਨਾਂ ਵਿਚੋਂ ਨਹੀਂ
ਜਿਹੜੇ
‘ਬੀਅਰ ਨੂੰ ਯਵਿਰਾ
ਰੰਮ ਨੂੰ ਫਣਿਰਾ
ਤੇ ਵਾਈਨ ਨੂੰ ਦਕਸ਼ਿਰਾ ਕਹਿਣ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦਿੰਦੇ ਨੇਂ
ਪਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ
ਸੂਚਨਾ ਦੇ ਹੁੰਦਿਆਂ ਇਨਫਰਮੇਸ਼ਨ ਨਾਲ
ਇਕਰਾਰਨਾਮੇ ਦੇ ਹੁੰਦਿਆਂ ਐਗਰੀਮੈਂਟ ਨਾਲ
ਅਸਰ ਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੇ ਹੁੰਦਿਆਂ ਇਫੈਕਟ ਨਾਲ
ਸਤਹ ਦੇ ਹੁੰਦਿਆਂ ਸਰਫ਼ੇਸ ਨਾਲ
ਅੱਖ ਮਟੱਕਾ ਕਰਦੇ ਓਂ
ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਅਜੀਬ ਲਗਦਾ

ਛੜਿਆਂ ਲਈ ਲੈ ਆਵੋ ਮੇਮਾਂ
ਭਾਂਵੇਂ ਕੁਦੇਸਣਾਂ
ਪਰ ਵਿਆਹਿਆਂ ਵਰਿਆਂ ਦੇ ਘਰੀਂ
ਸੌਕਣਾਂ ਕਿਉਂ ਵਾੜਦੇ ਓਂ?
ਵਸਦੇ ਰਸਦੇ ਘਰ ਕਿਉਂ ਉਜਾੜਦੇ ਓਂ?

ਓਏ ਕਵੀਆ ਕਮਲਿਆ
ਅਸੀਂ ਕੋਈ ਵਿਚੋਲੇ ਨਹੀਂ
ਅਸੀਂ ਸਿਰਫ਼ ਗਿਣਤੀ ਕਰਦੇ ਆਂ
ਕਿ ਲੋਕ ਕਿਸੇ ਲਫ਼ਜ਼ ਨੂੰ
ਕਿੰਨੀ ਵਾਰੀ ਲਿਖਦੇ ਪੜਦੇ ਬੋਲਦੇ ਨੇ
ਏਸੇ ਆਧਾਰ ਤੇ
ਅਸੀਂ ਕਿਸੇ ਲਫ਼ਜ਼ ਨੂੰ ਡਿਕਸ਼ਨਰੀ ਵਿਚ ਥਾਂ ਦੇਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਰਦੇ ਹਾਂ
ਇਹਨੂੰ ਫ੍ਰੀਕਿਊਸੀ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ
ਤੂੰ ਵਾਰਵਾਰਤਾ ਕਹਿ ਲੈ
ਜਾਂ ਕੋਈ ਹੋਰ ਲਫ਼ਜ਼ ਘੜ ਲੈ

ਤੇ ਜਾਹ
ਜਾ ਕੇ ਅਖ਼ਬਾਰਾਂ ਪੜ
ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਮੂੰਹ ਫੜ
ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਲੜਨ ਦੀ ਥਾਂ
ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਲੜ
ਜਿਹੜੇ ਆਭੂ, ਰੋੜ ਤੇ ਖਿੱਲਾਂ ਖਾਣ ਦੀ ਥਾਂ
ਪੌਪਕੌਰਨ ਖਾਣੇ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਨੇ

ਤੇ ਅਹੁ ਦੇਖ ਆਲੂ
ਸੜਕਾਂ ਤੇ ਰੁਲੇ ਫਿਰਦੇ ਨੇ
ਤੇ ਪਟੈਟੋ ਚਿਪਸ
ਕਾਰਾਂ ਚ ਚੜੇ ਫਿਰਦੇ ਨੇ

ਤਾਂ ਜਾ ਕੇ ਕਵੀ ਨੂੰ ਗੱਲ ਸਮਝ ਆਈ
ਕਿ ਕਿੱਥੇ ਅਸਲ ਵਿਚ ਲੜ ਰਹੀ ਹੈ ਭਾਸ਼ਾ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਤੇ ਮੌਤ ਦੀ ਲੜਾਈ
ਉਹਨੇ ਸ਼ਬਦਕੋਸ਼ ਦੇ ਬੂਹੇ ਤੋਂ
ਆਪਣੀ ਟੰਗ ਪਾਸੇ ਹਟਾਈ
ਤੇ ਲਫ਼ਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਕਹਿਣ ਲੱਗਾ:

ਲੰਘ ਆਓ ਭਾਈ
ਜਿਹੜੇ ਜਿਹੜੇ ਕਰਦੇ ਆ ਕੁਆਲੀਫਾਈ

ਕਵੀ ਨੂੰ ਸਮਝ ਆਈ
ਕਿ ਭਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਗਿਆਨੀ ਨਹੀਂ
ਉਹ ਲੋਕ ਬਣਾਉਂਦੇ ਨੇ
ਜਿਹੜੇ ਜੂਝਦੇ ਨੇ
ਖੇਤਾਂ ਵਿਚ
ਕਾਰਖਾਨਿਆਂ ਵਿਚ
ਵਰਕਸ਼ਾਪਾਂ ਵਿਚ
ਆਪਣੇ ਮਨਾਂ ਵਿਚ
ਆਤਮਾਵਾਂ ਵਿਚ
ਤੇ ਸਿਰਫ਼ ਭਾਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਬਚਾਇਆ
ਨਹੀਂ ਬਚਦੀ ਹੁੰਦੀ ਕੋਈ ਭਾਸ਼ਾ
ਭਾਸ਼ਾ ਬਚਦੀ ਹੈ ਸਦਾ
ਕਿਸੇ ਮਹਾਨ ਖਿਆਲ
ਮਹਾ ਕਰੁਣਾ
ਕਿਸੇ ਮਹਾ ਲਹਿਰ ਦਾ
ਸਰਗੁਣ ਸਰੂਪ ਬਣਕੇ

ਕਵੀ ਨੂੰ ਯਾਦ ਆਏ ਉਹ ਲੋਕ
ਜਿਨਾਂ ਨੇ ਬੁਰੇ ਵਕਤਾਂ ਵਿਚ
ਮੱਕੀ ਨੂੰ ਬਸੰਤ ਕੌਰ
ਗਾਜਰਾਂ ਨੂੰ ਗੁਬਿੰਦਿਆਂ
ਖੀਰ ਨੂੰ ਬਾਮਣੀ
ਮੂਲੀ ਨੂੰ ਕਰਾੜੀ
ਬਹਾਰੀ ਨੂੰ ਸੁੰਦਰੀ
ਤਲਾਈ ਨੂੰ ਸੁਖਦੇਈ
ਹਾਂਡੀ ਨੂੰ ਜਗਨਨਾਥੀ
ਬਿੱਲੀ ਨੂੰ ਮਲਿਕਾ
ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਅੰਜਨੀ
ਰਾਤ ਨੂੰ ਕਾਲੀ ਦੇਵੀ
ਨੀਦ ਨੂੰ ਧਰਮ ਰਾਜ ਦੀ ਧੀ
ਤੇ ਠੰਢੀ ਹਵਾ ਦੇ ਬੁੱਲਿਆਂ ਨੂੰ ਇੰਦ੍ਰਾਣੀ ਦੇਵੀ ਦੀਆਂ ਜੱਫੀਆਂ
ਕਹਿ ਕੇ ਹੱਸ ਹਸਾ ਲਿਆ
ਆਪਣਾ ਜਹਾਨ ਰੰਗਲਾ ਬਣਾ ਲਿਆ
ਤੇ ਬੁਰੇ ਵਕਤਾਂ ਨੂੰ ਭਲੇ ਬਣਾ ਲਿਆ

ਉਹ ਜਿਹੜੇ ਜੁੱਤੀ ਨੂੰ ਅਥੱਕ ਸਵਾਰੀ
ਤਾਪ ਨੂੰ ਧਰਮ ਰਾਜ ਦਾ ਪੁੱਤ
ਚਿਣੀ ਹੋਈ ਚਿਖਾ ਨੂੰ ਕਾਠਗੜ
ਰੋਣ ਮਿੱਟਣ ਨੂੰ ਮਾਰੂ ਰਾਗ
ਟੁੱਟੀ ਛੰਨ ਨੂੰ ਸ਼ੀਸ਼ ਮਹਿਲ
ਝਾੜੂ ਬਰਦਾਰ ਨੂੰ ਸੂਬੇਦਾਰ
ਟਾਕੀਆਂ ਵਾਲੀ ਗੋਦੜੀ ਨੂੰ ਹਜ਼ਾਰਮੇਖੀ
ਨੋਟਾਂ ਨੂੰ ਛਿੱਲੜ
ਸਿੱਕਿਆਂ ਨੂੰ ਠੀਕਰੇ
ਤੇ ਗਜਾ ਕਰਨ ਨੂੰ ਮੁਆਮਲਾ ਉਗਰਾਹੁਣਾ ਕਹਿ ਕੇ
ਸ਼ਹਿਨਸ਼ਾਹ ਬਣ ਬਹਿੰਦੇ
ਤੇ ਸਦਾ ਚੜਦੀ ਕਲਾ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦੇ

ਉਹ ਜਿਹੜੇ ਖੂੰਡੇ ਨੂੰ ਕਾਨੂੰਗੋ
ਬੋਲੇ ਨੂੰ ਚੁਬਾਰੇ ਚੜਿਆ
ਰੇਲ ਨੂੰ ਭੂਤਨੀ
ਮੱਛੀ ਨੂੰ ਜਲਤੋਰੀ
ਬੈਗਣ ਨੂੰ ਇਕ ਟੰਗਾ ਬਟੇਰਾ
ਵੜੇਵੇਂ ਨੂੰ ਕੱਪੜਬੀਜ
ਕਹੀ ਨੂੰ ਪਤਾਲ ਮੋਚਨੀ
ਸੂਈ ਨੂੰ ਜੋੜਮੇਲਣੀ
ਛਾਨਣੀ ਨੂੰ ਸੁਜਾਖੀ
ਛੱਜ ਨੂੰ ਗੁਣਗ੍ਰਾਹੀ
ਮਿਰਚ ਨੂੰ ਲੜਾਕੀ
ਹੁੱਕਾ-ਪੀਣੇ ਨੂੰ ਗਧੀ ਚੁੰਘ
ਭੰਗ ਛਾਨਣ ਵਾਲੇ ਰੁਮਾਲ ਦੀਆਂ ਕੰਨੀਆਂ ਨੂੰ
ਸ਼ੇਰ ਦੇ ਕੰਨ
ਚੁੱਲੇ ਦੀਆਂ ਲੱਕੜਾਂ ਨੂੰ ਮਸ਼ਾਲਾਂ ਕਹਿ ਕੇ
ਆਪਣੀ ਕਵਿਤਾ ਦਾ ਜਹਾਨ ਰੁਸ਼ਨਾ ਲੈਦੇ

ਜਿਨਾਂ ਨੇ
ਗੰਨੇ ਨੂੰ ਬ੍ਰਹਮਰਸ
ਹਲਦੀ ਨੂੰ ਕੇਸਰ
ਗੰਢੇ ਨੂੰ ਰੁੱਪਾ ਆਖ ਕੇ
ਰੁੱਖਾ ਸੁੱਖੇ ਨੂੰ ਅੰਤਾਂ ਦਾ ਸੁਆਦ ਬਣਾ ਕੇ ਖਾ ਲਿਆ

ਕੜਕਦੀਆਂ ਧੁੱਪਾਂ ਵਿਚ
ਰੁੱਖ ਨੂੰ ਸਬਜ਼ ਮੰਦਰ ਬਣਾ ਲਿਆ

ਤੇ ਜਿਹੜੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਛਾਂਵੇਂ
ਦੁੱਖ ਦੇ ਥਲਾਂ ਨੂੰ
ਹੱਸ ਕੇ ਪਾਰ ਕਰ ਗਏ

ਉਹ ਹਸਮੁਖ ਹਾਜ਼ਰਜਵਾਬ
ਹੌਸਲੇ ਵਾਲੇ ਕਲਾਧਾਰੀ
ਬੜੇ ਕਰਾਮਾਤੀ ਲੋਕ ਸਨ

ਉਨਾਂ ਦੀ ਟਕਸਾਲ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਘੜਦੀ
ਨਵੇਂ ਬੰਦੇ ਘੜਦੀ
ਨਵੇਂ ਲੋਕ ਪਰਲੋਕ ਸਿਰਜਦੀ
ਉਨਾਂ ਦੇ ਮੂੰਹੋਂ
ਟਾਪਣਾ ਨਵਾਂ ਨਾਮ ਸੁਣ ਕੇ
ਚੀਜ਼ਾਂ ਹੱਸ ਪੈਦੀਆਂ
ਪੈਰਾਂ ਦੀ ਧੂੜ ਬਣਾ ਲਈਆਂ ਜਿਨਾਂ ਨੇ ਸਲਤਨਤਾਂ
ਕਉਡੀਆਂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਮੋਤੀਆਂ ਜੜੇ ਤਾਜ
ਤਖ਼ਤੇ ਤਾਊਸ ਸੁਆਹ
ਕੇ ਕੱਖੋਂ ਹੌਲੇ ਕਰ ਦਿੱਤੇ
ਜਿਨਾਂ ਨੇ ਆਲਮਗੀਰ ਸ਼ਹਿਨਸ਼ਾਹ
ਕਹਿ ਕੇ ਆਪਣੇ ਗੁਰੂ ਨੂੰ ਸੱਚਾ ਪਾਤਸ਼ਾਹ

ਕਵੀ ਨੂੰ ਯਾਦ ਆਇਆ ਮਹਾਂ ਕਵੀ
ਜਿਸ ਨੇ ਇਕ ਨਦਰ ਪਾ ਕੇ
ਆਰਤੀ ਦੇ ਥਾਲ ਨੂੰ
ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਤੱਕ ਫੈਲਾ ਦਿੱਤਾ

ਕਵੀ ਨੂੰ ਯਾਦ ਆਏ
ਅਭਿਧਾ ਲਕਸ਼ਣਾ ਵਿਅੰਜਨਾ
ਸਫ਼ੋਟ ਤੇ ਨੌਂ ਰਸ
ਜਿਹੜੇ ਸ਼ਾਨ ਨਾਲ ਜਾਂਦੇ ਨੇ
ਦੇਸ ਬਿਦੇਸ ਦੇ ਸੈਮੀਨਾਰਾਂ ਵਿਚ
ਆਪਣੀ ਭਾਸ਼ਾ ਬੋਲਦੇ

ਕਵੀ ਨੂੰ ਯਾਦ ਆਇਆ ਉਹ ਨਾਅਰਾ
ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਜੇ ਭੁੱਲ ਜਾੂਗੇ
ਕੱਖਾਂ ਵਾਗੂੰ ਰੁਲ ਜਾੂਗੇ
ਨਾਲ ਹੀ ਯਾਦ ਆਏ ਉਹ ਲੋਕ
ਜੋ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਭੁੱਲੇ
ਫਿਰ ਵੀ ਕੱਖਾਂ ਵਾਂਗੂੰ ਰੁਲ ਰਹੇ ਹਨ

ਕਵੀ ਉਠ ਕੇ ਚਲਾ ਗਿਆ
ਸ਼ਬਦਕੋਸ਼ ਦੇ ਬੂਹੇ ਤੋਂ ਸੋਚਦਾ
ਕਿ ਜੇ ਕੱਖਾਂ ਵਾਂਗ ਰੁਲਦਿਆਂ ਨੂੰ
ਦੇ ਸਕੀਏ ਕੋਈ ਮਹਾਨ ਖ਼ਾਬ
ਖ਼ਿਆਲ
ਲਹਿਰ
ਜੇ ਦੇ ਸਕੀਏ
ਨਿਮਾਣਿਆਂ ਨੂੰ ਮਾਣ
ਨਿਤਾਣਿਆਂ ਨੂੰ ਤਾਣ
ਨਿਓਟਿਆਂ ਨੂੰ ਓਟ
ਨਿਆਸਰਿਆਂ ਨੂੰ ਆਸਰਾ
ਤਾਂ ਸ਼ਾਇਦ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਬਚ ਜਾਵੇ
ਕੱਖਾਂ ਵਾਂਗ ਰੁਲਦੇ ਆਪਣੇ ਜਾਇਆਂ ਦੇ ਸਹਾਰੇ

ਜੇ ਨੀਚਾਂ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲ ਲਈਏ
ਤਾਂ ਖ਼ਬਰੇ ਹੋ ਜਾਵੇ
ਨਦਰ ਦੀ ਬਖਸੀਸ

ਥੀ ਜਾਣ ਤਨ ਮਨ ਤੇ ਸਬਰ ਹਰੇ।
**********************************************************************
  • ਉਹ ਹੱਸ ਪਈ
    -ਪ੍ਰਭਜੋਤ "ਸੋਹੀ"
    ਉਹ ਉਦੋਂ ਹੱਸ ਪਈ
    ਜਦੋਂ ਸਾਰੀਆਂ ਰੋਂਦੀਆਂ ਨੇ।
    ਗ਼ਰੀਬ ਪਿਉ ਨੇ
    ਥੁੜਾਂ...
    ਮਜਬੂਰੀਆਂ...
    ਲਾਚਾਰੀਆਂ ਸੰਗ
    ਦੋ ਚਾਰ ਹੁੰਦੇ
    ਸਿਰ ਤੋੜ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ
    ਬਾਅਦ ਲੱਭ ਹੀ ਲਿਆ
    "ਇੱਕ ਯੋਗ ਵਰ"
    ਰਾਣੀ ਧੀ ਲਈ
    ...
    ਡੋਲ੍ਹੀ ਚੜ੍ਹਦੀ
    ਉਹ ਹੱਸ ਪਈ ਅਚਾਨਕ
    ਆਪ ਮੁਹਾਰੇ-ਸੁੱਤੇ ਸਿੱਧ।
    ਬਾਬਲ ਸਿਰੋਂ
    ਪਰਬਤਾਂ ਦਾ ਭਾਰ
    ਲੱਥਦੇ ਤੱਕ--ਸੋਚ।
    ਉਹ ਉਦੋਂ ਹੱਸ ਪਈ
    ਜਦੋਂ ਸਾਰੀਆਂ
    ਰੋਂਦੀਆਂ ਨੇ।।

    ***********************************************************************

ਭਾਈ ਤਾਰੂ ਸਿੰਘ
-ਗੁਰੂਦੇਵ ਰਵੀਂਦ੍ਰ ਨਾਥ ਟੈਗੋਰ 
ਪੰਜਾਬੀ ਅਨੁਵਾਦ- ਡਾ. ਸੁਰਜੀਤ ਪਾਤਰ

ਮੈਨੂੰ ਤੇਰੀ ਭਰੀ ਜਵਾਨੀ ਤੇ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਰਹਿਮ
ਜਾਹ ਮੈਂ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾਂ ਹਾਂ ਤੇਰੀ ਜਾਨ ਜਾਹ

ਬੱਸ ਇਸ ਦੇ ਇਵਜ਼ ਵਿਚ ਮੈਨੂੰ ਤੂੰ ਇਕ ਤੁਹਫ਼ਾ ਦੇ ਜਾ ਜਾਣ ਲੱਗਿਆਂ
ਤੁਹਫ਼ਾ ਦੇ ਜਾ ਆਪਣੇ ਖ਼ੂਬਸੂਰਤ ਲੰਮੇ ਵਾਲ
ਭਾਈ ਤਾਰੂ ਸਿੰਘ ਨੇ ਕਿਹਾ: ਮਨਜ਼ੂਰ ਹੈ ਬਾਦਸ਼ਾਹ
ਤੂੰ ਵੀ ਕੀ ਕਰੇਂਗਾ ਯਾਦ
ਕਿ ਕਿਸੇ ਸਿੱਖ ਕੋਲੋਂ ਕੁਝ ਮੰਗਿਆ ਸੀ
ਦੇ ਜਾਵਾਂਗਾ ਤੈਨੂੰ ਆਪਦੇ ਸੁਹਣੇ ਲੰਮੇ ਵਾਲ
ਪਰ ਇੱਕਲੇ ਵਾਲ ਨਹੀਂ
ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਵੀ ਦੇ ਕੇ ਜਾਵਾਂਗਾ ਨਾਲ ।।


ਵੀਰ ਹਕੀਕਤ ਰਾਏ
-ਗੁਰੂਦੇਵ ਰਵੀਂਦ੍ਰ ਨਾਥ ਟੈਗੋਰ 
ਪੰਜਾਬੀ ਅਨੁਵਾਦ- ਡਾ. ਸੁਰਜੀਤ ਪਾਤਰ

ਇਕ ਮਸਫੁੱਟ ਸਿੱਖ ਨੌਜਵਾਨ
ਸੀ ਆਪਣਾ ਸੀਸ ਦੇਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਬਰ ਤਿਆਰ
ਪਰ ਅਚਾਨਕ ਰੋਕ ਲਈ ਜੱਲਾਦ ਨੇ ਤਲਵਾਰ
ਸੁਣ ਕੇ ਉਸ ਗੱਭਰੂ ਦੀ ਮਾਂ ਦੀ ਪੁਕਾਰ
ਰਹਿਮ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਰਹਿਮ
ਅਸਲ ਵਿਚ ਮੇਰਾ ਪੁੱਤਰ ਸਿੱਖ ਨਹੀਂ
ਇਸ ਨੂੰ ਤਾਂ ਸਿੱਖਾਂ ਨੇ ਜਬਰਨ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਰਲਾ ਲਿਆ
ਨੌਜਵਾਨ ਬੋਲਿਆ: ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਸਹੀ ਕਹਿ ਰਹੀ ਹੋਵੇ ਇਹ ਮਾਂ
ਇਹਦਾ ਪੁੱਤਰ ਸਚੁਮੱਚ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ ਸਿੱਖ
ਪਰ ਮੈਂ ਤਾਂ ਇਸ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹਾਂ
ਏਨੀ ਝੂਠੀ ਤੇ ਕਾਇਰ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੀ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ।।
............
ਪਤੀ: ਜਾ ਪਾਣੀ ਲਿਆ
ਪਤਨੀ: ਪਿਆਸ ਲੱਗੀ ਹੈ?
ਪਤੀ: ਨਹੀਂ ਗੱਲ੍ਹਾ ਚੈਕ ਕਰਨਾ, ਕਿਤੇ ਲੀਕ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।
......................
boy- ਕੀ ਮੈ ਤੇਰੇ ਹੱਥ ਚੁੰਮ
ਸਕਦਾ
.
.
girl- ਕਿਉ
'
'
'
ਕੰਜਰਾ ਮੇਰੇ
ਬੁੱਲਾ ਤੇ
ਉੱਲੀ ਲੱਗੀ ਆ,
..........

ਲਓ ਬਈ ਮਿੱਤਰੋ ਇੱਕ ਜੱਟ ਦੇ ਮੱਨ ਚ, ਖਿਆਲ ਆਇਆ ਕਿ ਲਾਲਾ ਜੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸਾਨੂੰ ਚੂਨਾ ਲਾਉਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਆ! ਕਿਉਂ ਨਾ ਅੱਜ ਲਾਲਾ ਜੀ ਨੂੰ ਸ਼ਰੇ- ਬਜਾਰ ਠੱਗਿਆ ਜਾਵੇ ਤੇ ਲਾਲਾ ਜੀ ਕੁਝ ਬੋਲ ਵੀ ਨਾਹ ਸਕਣ, ਤੇ ਲੋਕਾਂ ਚ ਝੂਠੇ ਵੀ ਸਾਬਤ ਹੋ ਜਾਣ !!!
ਸੋ ਬਣਾਈ ਬਿਉਂਤ ਮੁਤਾਬਕ ਜੱਟ ਜਨਾਬ ਲਾਲਾ ਜੀ ਦੀ ਮਠਿਆਈ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਏ ,ਰਸ਼ ਬਾਹਵਾ ਸੀ ਦੁਕਾਨ ਤੇ ਗ੍ਰਾਹਕ ਆ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ ਜੱਟ ਆਪਣੇ ਮਿੱਤਰ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਟੇਬਲ ਤੇ ਬੈਠ ਗਿਆ! ਖਾਣ ਪੀਣ ਲਈ ਆਰਡਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਖਾਅ ਪੀ ਕੇ ਜਦੋ ਵੇਟਰ ਬਿੱਲ ਲੈ ...ਕੇ ਆਇਆ ਕਹਿਣ ਲੱਗੇ ਤੂੰ ਚੱਲ ਅਸੀ ਪੈਸੇ ਕਾਉਂਟਰ ਤੇ ਲਾਲਾ ਜੀ ਨੂੰ ਦੇ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ, ਕਾਉਂਟਰ ਤੇ ਆ ਕੇ ਭੀੜ ਚ ਖਲੋ ਗਏ ਦੋਵੇ ਜਾਣੇ |ਲੋਕ ਹਫੜਾ ਦਫੜੀ ਚ ਲਾਲਾ ਜੀ ਨੂੰ ਪੈਸੇ ਦਈ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ ਇੱਕ ਬੰਦੇ ਨੇ ਲਾਲਾ ਜੀ ਨੂੰ 500ਦਾ ਨੋਟ ਫੜਾਇਆ ਤੇ ਆਪਣਾ ਬਕਾਇਆ ਲੈ ਕੇ ਚੱਲਦਾ ਬਣਿਆ ਉਸ ਨੋਟ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਲਾਲ ਰੰਗ ਲੱਗਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ਜੋ ਕਿ ਜੱਟ ਨੇ ਬੜੀ ਚਤੁਰਾਈ ਨਾਲ ਦੇਖ ਲਿਆ ਸੀ ਐਨੇ ਨੂੰ ਘੁੰਮਦਾ ਘਮਾਉਦਾ ਉਹਨ੍ਹਾ ਵਾਲਾ ਵੇਟਰ ਵੀ ਕਾਉਂਟਰ ਤੇ ਆ ਗਿਆ ,ਲਾਲਾ ਜੀ ਬੋਲੇ ਹਾ ਬਈ ਇਹਨਾ ਦੇ ਕਿੰਨੇ ਪੈਸੇ ? ਵੇਟਰ ਕਹਿੰਦਾ ਜੀ 215ਹੋੲੇ!
ਲਾਲਾ ਜੀ ਕਹਿੰਦੇ ਲਿਆਉ ਜੀ ਪੈਸੇ ਜੱਟ ਜਨਾਬ ਮੁਸਕੜੀਏ ਹੱਸਦੇ ਹੋਏ ਕਹਿੰਦੇ ਲਾਲਾ ਜੀ ਤੁਸੀ ਸਾਨੂੰ ਬਕਾਇਆ ਦੇਵੋ? ਲਾਲਾ ਜੀ ਕੁਝ ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਬੋਲੇ!! ਜਨਾਬ ਪੈਸੇ ਦਿੳੁਗੇ ਤਾਂਹੀ ਤਾਂ ਬਕਾਇਆ ਦਊਗਾਂ ਜੱਟ ਜੀ ਕਹਿੰਦੇ ਲਾਲਾ ਜੀ ਕਮਾਲ ਕਰਦੇ ਓਂ ਦਿਨ ਦੀਵੀ ਕੁਫਰ ਨਹੀ ਤੋਲੀਦਾ ਹੁਣੇ ਈ ਤਹਾਨੂੰ 500ਦਾ ਨੋਟ ਦਿੱਤਾ ਸਾਡਾ ਸਮਾ ਬਕਾਇਆ ਮੋੜੋ!!
ਲਓ ਜੀ ਮਿੱਤਰੋ ਲਾਅਲਾ ਲਾਅਲਾ ਹੋ ਗਈ ਕਾਉਟਰ ਤੇ ਹਮਾਂ-ਤੁਮਾ ਵਿੱਚ ਵਿਚਾਲੇ ਆ ਗਏ ਰੌਲਾ ਪੈਦਾਂ ਸੁਣਕੇ ਜੱਟ ਜੀ ਤੇ ਲਾਲਾ ਜੀ ਆਪੋ ਆਪਣਾ ਦਾਅਵਾ ਠੋਕੀ ਜਾਣ ਇੱਕ ਕਹੇ ਪੈਸੇ ਦਿੱਤੇ ਦੂਜਾ ਕਹੇ ਨਹੀ ਦਿੱਤੇ ਐਨੇ ਨੂੰ ਗ੍ਰਾਹਕਾ ਦੀ ਭੀੜ ਵਧਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈ ਕੁਝ ਸਿਆਣੇ ਬੰਦਿਆਂ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਬਈ ਆਪਾ ਪਹਿਲਾਂ ਲਾਲਾ ਜੀ ਤੋ ਪੁੱਛਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਪੈਸੇ ਨਾਹ ਦੇਣ ਦਾ ਕੀ ਸਬੂਤ ਹੈ ?ਲਾਲਾ ਜੀ ਖਫਾ ਹੋਇਓ ਬੋਲੇ ਕਿ ਜਦ ਨਹੀ ਦਿੱਤੇ ਤਾਂ ਨਹੀ ਦਿੱਤੇ, ਫਿਰ ਉਹਨੀ ਜੱਟ ਜੀ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਕੀ ਪਰੂਫ ਹੈ ਪੈਸੇ ਦਿੱਤਿਆ ਦਾ ਉਹ ਤੁਰੰਤ ਤੋਤੇ ਵਾਗੂੰ ਬੋਲੇ ਕਿ ਜੀ ਲਾਲਾ ਜੀ ਦਾ ਗੱਲ੍ਹਾ ਦੇਖ ਲਉ ਹੁਣੇ ਹੁਣੇ ਮੈ 500ਦਾ ਨੋਟ ਦਿੱਤਾ ਲਾਲਾ ਜੀ ਕਹਿੰਦੇ ਮੇਰੇ ਗੱਲੇ ਚ ਤਾ ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਬਹੁਤ ਨੋਟ ਹਨ ਜੱਟ ਜੀ ਕਹਿੰਦੇ ਨਹੀ ਜਿਹੜਾ ਮੈ ਦਿੱਤਾ ਉਹਨੂੰ ਲਾਲ ਰੰਗ ਲੱਗਾ ਹੋਇਆ
ਲਓ ਜੀ ਜਦੋ ੳਹਨੀ ਗੱਲੇ ਦੀ ਫੋਲਾ ਫਰਾਲੀ ਕੀਤੀ ਲਾਲ ਰੰਗ ਵਾਲਾ ਨੋਟ ਮਿਲ ਗਿਆ , ਲਾਲਾ ਜੀ ਨੂੰ ਪਬਲਿਕ ਨੇ ਖੂਬ ਝੂਠਾ ਕੀਤਾ ਤੇ ਬਾਕੀ ਪੈਸੇ ਮੋੜਨੇ ਪਏ ਐਨੇ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਮੀਂਹ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ ਜੱਟ ਜਨਾਬ ਨੇ ਸੋਚਿਆ ਹੁਣ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਲਾਲਾ ਜੀ ਨੂੰ ਝੂਠਾ ਤਾ ਕਰ ਹੀ ਦਿੱਤਾ ਹੁਣ ਲਾਲਾ ਜੀ ਕਰ ਵੀ ਕੀ ਸਕਦੇ ਆ!! ਕੋਲ ਪਈ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਛੱਤਰੀ ਚੱਕ ਕੇ ਜੱਟ ਜੀ ਕਹਿਣ ਲੱਗੇ ਲਾਲਾ ਜੀ ਹੁਣ ਇਹ ਨਾਹ ਕਹਿ ਦੇਓ ਕਿ ਇਹ ਵੀ ਮੇਰੀ ਐ******
(((((ਸੋਢੀ ਦਿੱਲੀ ਵਾਲਾ))))))))
..........................................
ਇੱਕ ਵਾਰ ਕੀ ਹੁੰਦਾ ਇੱਕ ਬੰਦਾ ਕਿਸੇ ਦੇ ਘਰ
ਮੰਜ਼ਾ ਮੰਗਣ ਜਾਦਾ,
.
ਉਨਾ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ਕਹਿੱਦਾ ਕਿ ਸਾਡੇ ਘਰੇ ਸਿਰਫ ਦੋ
ਹੀ ਮੰਜ਼ੇ ਆ,
.
ਇੱਕ ਤੇ ਮੈ ਤੇ ਮੇਰਾ ਬਾਪੂ ਸੌਦੇ ਹਾ ਤੇ ਇੱਕ ਤੇ
ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਤੇ ਮੇਰੀ ਘਰਵਾਲੀ,
.
ਬੰਦਾ ਕਹਿੱਦਾ ਸਾਲਿਉ
ਮੰਜ਼ਾ ਨਹੀ ਦੇਣਾ ਨਾ ਦਿਉ ਸਾਉਣਾ ਤਾ ਸਿੱਖ
ਲਉ...
..........................
ਚੀਨ ਦਾ ਇੱਕ ਸੂਫੀ ਫਕੀਰ ਹੋਇਆ ਜੂਨੈਦ , ਉਹ ਭਗਤੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ , ਉਸਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਭਗਤੀ ਬਹੁਤ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਪਦੇਸ਼ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇ ।
ਆਪਣਾ ਉਪਦੇਸ਼ ਦੇਣ ਲਈ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਚੁਣਿਆ , ਉਸਨੇ ਸੋਚਿਆਂ ਬੱਚਿਆਂ ਉਪਰ ਗੱਲਾਂ ਦਾ ਛੇਤੀ ਅਸਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਬੱਚਾ ਚਿਰਾਗ ਜਗਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ,
ਫਕੀਰ ਨੇ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ,' ਇਹ ਰੌਸ਼ਨੀ ਕਿੱਥੋਂ ਆਈ ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ?'
ਬੱਚੇ ਨੇ ਫੂਕ ਮਾਰ ਕੇ ਚਿਰਾਗ ਬੁਝਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਕਹਿਣ ਲੱਗਾ ,' ਇਹ ਰੌਸ਼ਨੀ ਕਿੱਥੇ ਗਈ ਤੁਸੀ ਦੱਸ ਸਕਦੇ ।'
ਫਕੀਰ ਲਾਜਵਾਬ ਸੀ ।
ਫਕੀਰ ਨੇ ਫਿਰ ਲਿਖਿਆ ਕਿ ਮੇਰੇ 10 ਗੁਰੂ ਹੋਏ ਨੇ ਜਿੰਨ੍ਹਾ ਤੋਂ ਮੈਂ ਸਿੱਖਿਆ , ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲਾਂ ਗੁਰੂ ਇਹ ਬੱਚਾ ਸੀ ।
.......................
ਇਕ ਵਾਰ ਇਕ ਬੱਚਾ ਘਬਰਾਇਆ ਹੋਇਆ ਸਕੂਲ ਤੇ ਆਪਣੇ
ਬਾਪੂ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ...
ਡੈਡੀ ਮੈਂ ਕੱਲ ਸਕੂਲ ਨਹੀਂ ਜਾਣਾ
ਬਾਪੂ: ਕੀ ਹੋਇਆ ਪੁੱਤ ???
ਬੱਚਾ: ਅੱਜ ਸਾਡਾ ਸਕੂਲ ਵਿਚ ਵਜ਼ਨ ਕੀਤਾ ਸੀ ਮੈਨੂੰ
ਲੱਗਦਾ ਕੱਲ ਕਿਤੇ ਵੇਚ ਨਾ ਦੇਣ
..............................